5+ - De Duitse schrijver Marc-Uwe Kling, ook songwriter
en cabaretier, schuwt maatschappijkritiek niet. Dat werd onder meer duidelijk
in De kangoeroekronieken en QualityLand (resp. De Harmonie 2018,
2019), twee boeken die hij voor volwassenen schreef. Maar ook in zijn inmiddels
populaire prentenboeken De NEEhoorn
en De NEEhoorn en de Slangzaam (resp.
Volt 2020, 2022) maakte hij op een humoristische manier duidelijk dat hij wel
van een beetje rebellie houdt.
In De Kersthaas
ontploft er een bom op de Noordpool wanneer de Kerstvrouw van haar zoontje te
horen krijgt dat die later helemaal geen Kerstman wil worden. Bang voor de
schande die hiervan gesproken zal worden, probeert de Kerstvrouw hem de hele dag
op andere gedachten te brengen. Kerstman worden is immers een familietraditie. Wanneer
de Kerstman thuiskomt, deelt zijn rebelse zoon hem mee dat hij meer van de
lente dan van de sneeuw houdt en dus later geen Kerstman maar Kersthaas zal
worden. De Kerstvrouw verwijt haar man dat hij deze ontwikkeling zelf in de
hand gewerkt heeft door de jongen als kerstcadeau een bruine haas te geven. Nu
is het de Kerstman die zich een tikkeltje hooghartig achter het belang van
familietradities verschuilt:
‘De wensen die kinderen op hun verlanglijst hebben staan,
moet een Kerstman nu eenmaal altijd in vervulling laten gaan. Mijn vader en opa
hebben dat ook altijd zo gedaan.’
Pienter als hij is, buigt de jongen de kracht van die oude
traditie om in zijn voordeel. Hij vraagt als cadeau toestemming om later
Kersthaas te mogen worden en zet op die manier zijn vader schaakmat. Helemaal
op het einde maakt het verhaal een sprong in de tijd en zien we een intens
tevreden Kersthaas paaseieren verstoppen in de tuin. En met Kerstmis brengt nu
een bruine haas in een stemmig kerstmanpak de cadeautjes rond.
Tradities kunnen mooi
en zinvol zijn, maar Marc-Uwe Kling toont hoezeer we het risico lopen de om de
wereld met oogkleppen te bekijken als we er te strak aan vasthouden. Kling
geeft het verhaal een frisse wending door de zoon een stevig gewortelde
traditie als breekijzer te laten gebruiken om uit zijn keurslijf te ontsnappen.
Het verhaal heeft duidelijk een kritisch randje, maar de knappe vertaling in
vlot leesbaar rijm van Jaap Robben zorgt ervoor dat het geheel humoristisch
blijft.
Mooi
is de evolutie die de Kerstvrouw doormaakt. In het begin van het verhaal wil ze
haar zoon vooral ompraten, zodat alles blijft zoals het altijd geweest is. Maar
wanneer de Kerstman vol roet door de schoorsteen naar binnen dondert, voel je
iets kantelen in haar. ‘Kun je niet zoals iedereen door de voordeur binnenkomen?
Deze keer mag je zelf de kamer dweilen en je kerstpak laten stomen.’ En wanneer
haar zoon de toestemming om Kersthaas te worden op zijn verlanglijstje zet,
juicht, ze zijn vindingrijkheid volmondig toe.
Astrid Henn tekende een
enigszins chaotische, sfeervolle winterwereld in levendige kleuren en met veel
oog voor details. We zien woonkamers met zachte zetels vol knusse dekentjes en
kussens, prachtig versierde kerstbomen, kerstkransen, kerstkoekjes en
cadeautjes in alle kleuren. De kippen die door het winterlandschap skiën en
schaatsen, soms zelfs hun eieren achterlatend, geven de illustraties een absurd
tintje. Boos kijkende elfen, we vinden ze haast in elke illustratie terug,
vormen een groot contrast met al deze vrolijkheid. Vaak dragen ze bordjes met
slogans als ‘meer vakantie’, ‘een vakbond NU!’, ‘Minimumloon NU!’ De volwassen
lezer heeft dus al snel door dat de jongen niet de enige is die in opstand
komt.
De meest
sprekende illustratie is die waar je de zoon van de Kerstman ziet veranderen
doorheen de tijd, duidelijk geïnspireerd op de geschiedkundige platen van de
evolutie van de mens. Helemaal in de linkerhoek van het blad zien we het jongetje
in profiel naar rechts stappen. Hij draagt een rode kerstmuts, een rood en wit
gestreept truitje, een lange groene broek en zwarte laarsjes De puber in het
midden van het blad stapt blootsvoets. Zijn opvallend rode haar is netjes in
een zijlijn gekamd en hij draagt een blauw en geel gestreepte trui en een korte
groene broek. Leuke details zijn de haas op zijn arm en de tas met kleurige
paaseieren over zijn schouder. In de rechter hoek zien we de Kersthaas
eindelijk in volle glorie. Hij heeft nu een lange witte baard en draagt een
grappig bruin hoedje met hazenoren. Zijn volumineus bovenlichaam is gehuld in
een prachtig rood hemd met grote bloemen, dat mooi met zijn groene shorts
contrasteert. Vrolijk huppelt hij op blote voeten door het gras, terwijl hij
behendig met paaseieren jongleert. Zo mooi kan het zijn om te worden wie je
werkelijk bent.
Marc-Uwe Kling, Astrid Henn: De Kersthaas, Volt, Amsterdam 2023, 48 p. :
ill. ISBN 9789021461809. Vertaling van Der Ostermann door Jaap Robben. Distributie
L&M Books
deze pagina printen of opslaan