Misschien…

Van de maker van Mama kwijt, meldt de sticker op de kaft. Nog altijd verwijst de uitgever naar Chris Haughtons debuut. Misschien… is het tijd om ook de rest van zijn werk eer aan te doen?  

Vier apen zitten hoog in een boom. De grote aap moet even weg en geeft een niet mis te verstane waarschuwing: ‘Wat jullie ook doen, ga NIET naar de mangoboom. Daar lopen tijgers rond.’ Maar laat mango’s nu net zo lekker zijn. Misschien kunnen de drie kleine aapjes enkel even snel naar de mango’s gaan kijken, dat mag vast wel, niet?
 
Haughton vertrekt van een uiterst herkenbare situatie voor mensenkinderen, maar plaatst die feilloos in de setting van het dierenrijk. De kleintjes hitsen elkaar op om telkens een stapje dichter bij de mango’s te komen, want wat niet mag, is natuurlijk extra aantrekkelijk. Een beetje voorlezer die samen met de kindlezer de prenten verslaat, ziet al van ver wat er gaat komen, maar toch slaagt Haughton erin de spanning aan te houden.
 
De prenten zijn echte blikvangers. Naar verluidt werkt Haughton eerst op papier, om daarna digitaal de figuren te bewerken. Zoals steeds springen de kleuren in het oog, en verraden de gelaatsuitdrukking en de houding van de personages duidelijk de teneur. De savanne baadt in prachtige, krachtige tinten rood licht en de aapjes hebben blauwgroengele maskers. Van het volle oranjegeel van de mango’s die liggen te wachten, stroomt het water je zo in de mond. Maar wie scharrelt daar over de grond achter het blauwe struikgewas, ook op zoek naar een hapje?
 
De twijfel over het doen wat niet mag druipt van de apesnoetjes en als ze uiteindelijk van de felbegeerde vrucht zitten te smikkelen, gaan de ogen dichten van genot. De behendigheid van de dierenacrobaten en hun klimkunsten komen goed in beeld door de langgerekte staarten, vingers en armen, en de schikking op het blad (waar gelukkig ook wat witruimte heerst tussen al dat rood geweld) suggereert treffend hun beweeglijkheid. De hoogte van de bomen? Die toont Haughton aan de hand van een spread die je negentig graden moet draaien.
 
Haughtons nieuwste is een voltreffer. De metier en de aantrekkingskracht spat van de bladzijden in de sterke prenten, de expressie, de herhaling, de humor en natuurlijk ook het feit dat de lezer de aapjes al een stapje voor is. Misschien… kunnen we het voortaan over Chris Haughton ook hebben als de maker van Misschien…?
 
Chris Haughton: Misschien…, Gottmer, Haarlem 2021, 44 p. : ill. ISBN 9789025774189. Vertaling van Maybe… door J.H. Gever. Distributie L&M Books

© 2024 | MappaLibri