Maskers

12+ - Hoofdpersonage Jessica staat op de grens van de kindertijd en de puberteit. Tijdens een wintervakantie hoort ze op een nacht haar ouders ruziën. Jessica leidt daar uit af dat ze gaan scheiden en dat zij daar de oorzaak van is. Met Pop onder haar arm vlucht ze voor de harde woorden die haar veilige kinderwereld bedreigen. Rillend springt ze op de overzetboot naar de stad, waar ze gezelschap krijgt van de harlekijn Zanpolo -- die haar zijn jas omhangt -- en van Fiametta, een oude vrouw die rondloopt met een lege vogelkooi en een doorzichtig koffertje. Beide commedia dell'arte figuranten tronen haar mee in een wervelende tocht door de nachtelijke stad waar carnaval wordt gevierd. Ondertussen waarschuwt het jennende mannetje van haar geweten haar voor de gevolgen van haar vlucht.
 
Tijdens de nachtelijke tocht bevrijdt Jessica zich van schuldgevoelens. Korte tips en motieven als het water dat verleden en toekomst scheidt, moeders verdwenen sjaal, zwarte mannen in het huis, een melodietje ‘In het bos daar staat een huisje’, de pop zonder naam die Jessica overal meesleurt maar die niet de hare is, een terloopse vermelding van de naam Laura, de pijn in haar buik, zijn stukjes van een puzzel die uiteindelijk samenvallen in het verhaal van het dode zusje, dat ze niet bij de hand gehouden heeft. Aan de hand van de wijze vrouw die haar de verborgen woorden ontlokt, wordt ze sterker en durft ze voor zichzelf opkomen. Zo wordt dit boek ook een initiatieverhaal.
 
Maskers
 toont wat stijl en taal betreft een nieuwe Leen van den Berg. Veel mooie beelden en metaforen sieren het verhaal. Maar overdrijving ligt op de loer. Het ritme van de vlugge, kinderlijke gedachtestroom en van de helse tocht door de stad wordt geëvoceerd door elliptische zinsbouw. Mooi, functioneel, maar af en toe irriterend want van het goede te veel. Het boek vergt denk- en puzzelwerk, maar daarvoor wordt de lezer ruimschoots met een mooi verhaal beloond. Naar mijn gevoel zou enig schrapwerk het geheel nog sterker gemaakt hebben en met de eenzijdig negatieve voorstelling van de volwassen wereld heb ik moeite. Maskers maakt benieuwd naar de volgende stappen op het schrijverspad van Leen van den Berg; het ziet er alvast veelbelovend uit. Het boek is geïllustreerd met mooie etsen van Paul Verrept.
 
Leen van den Berg, Paul Verrept (ill.): Maskers, Clavis, Hasselt 2000, 82 p. ill. ISBN 90-6822-724-6
 
Oorspronkelijk verschenen in De Leeswelp 

© 2024 | MappaLibri