Mijn zusje is een monster

10+ - De 10-jarige Stella is een eenzaam kind. Uiterlijk is er met haar thuis niet veel aan de hand, behalve dan dat Neeltje, Stella's zusje van vijf, een onhandelbaar wicht is. Op school pest ze de kinderen, thuis laat ze iedereen naar haar pijpen dansen. Vader en moeder zweren bij een begripvolle opvoeding, sussen en praten, maar achter hun rug steekt Neeltje haar tong naar Stella uit. Toch is het Stella bij wie ze troost zoekt voor enge dromen en is het Stella ook die haar nog het best weet aan te pakken. Het baat niet, met Neeltje in het middelpunt wordt Stella gewoon uitgevlakt, vergeten. Dit maakt Martha Heesen heel subtiel duidelijk:

"Ik bleef bij haar tot ze sliep. Ik moest haar aldoor vasthouden en ik kreeg zo'n rugpijn. Zou Joost Hanna ook steeds moeten vasthouden? Er was niemand om mij vast te houden.”
 
Stella probeert zich even subtiel te wreken. Ze vraagt Neeltje uit over haar enge dromen en brengt haar op ideeën, maar dit alles draait eerder uit op zelfkastijding dan op wraak. Stella wordt zo eenzaam dat ze zichzelf tenslotte uitvlakt: "Maar ik zie het niet en ik hoor het niet want ik ben er niet meer. Geen Stella meer". De titel dekt volledig de inhoud van dit schrijnende verhaal. Neeltje is een monster van een kind en jonge lezers zullen geen moeite doen om voor dit pestkind psychologische verontschuldigingen te zoeken. Martha Heesen typeert, suggereert en raakt je tot in het diepste van je (volwassen) hart. Stijl en taalgebruik zijn gevoelig en rijk, maar de humor is me dit keer ontgaan. Gevormde lezers en volwassenen zullen nog lang met gemengde gevoelens aan dit monsterzusje terugdenken.   
  
Amsterdam : Querido, 2000, 107 p. : ill. ISBN 90-214-6631-7 
  
Oorspronkelijk verschenen in De Leeswelp

© 2024 | MappaLibri