Ze beginnen eindelijk
op te duiken: de boeken over moslimjongeren, hier en/of in Arabische landen, en
ze vullen daarmee een leemte in de belevingswereld van het Westen vandaag.
Meestal worden zulke boeken bovendien geschreven door welbespraakte stemmen van
(gedeeltelijk) buitenlandse origine, mensen die met andere woorden weten
waarover ze spreken.
Als kind van een Nederlandse en een
Egyptenaar balanceert Monique Samuel tussen twee werelden en keek ze met andere
ogen naar de volksopstand in Egypte dan de doorsnee westerling. Toen er op live
televisie, voor de ogen van duizenden mensen, een jongeman doodgeschoten werd
terwijl hij met open armen op de politie toe liep, wist Samuel dat ze hier iets
mee wilde gaan doen. Dansen tussen golven
traangas is dat ‘iets’.
In dit boek schetst de schrijfster
vier portretten van jongeren die van veraf of dichtbij te maken krijgen met de
opstand tegen Mubarak. De christelijke Samya is verliefd op Mohammed, een
onmogelijke liefde omwille van de religieuze regels die hen scheiden. Mohammed
kan noch zijn droom om danser te worden, noch zijn ontluikende
homoseksualiteit, delen met zijn beste vriend Abdelrahman. Layla, Mohammeds
zus, pent zelfbewust maar van op de zijlijn haar bevindingen over het leven in
Egypte en de plaats van vrouwen daarin neer in een blog. Abdelrahman laat zich
op sleeptouw nemen door een radicale imam en wordt gedood aan het begin van de
opstand.
Samuel verweeft de stemmen en relaties van de vier
jongeren geloofwaardig tot een geheel, en de lezer krijgt een inkijkje in het
leven van Egyptische tieners aan de vooravond en tijdens het losbarsten van een
conflict dat wereldwijd gevolgd zal worden. Dat is het verdienstelijke aan dit
boek. Dit gezegd zijnde ontbreekt er ook nog een en ander. De karakterschetsen
zijn weinig uitgediept, en de taal neigt soms naar het cliché. Als
psychologisch portret schiet Dansen
tussen golven traangas dus wel tekort. Het haalt de diepgang niet die een
dergelijk thema eigenlijk nodig heeft, en de personages blijven steken in soms
al te herkenbare perikelen en stereotypen. Maar misschien hoeft het ook niet
meer te zijn dan dit. Deze jeugdroman telt maar 127 bladzijden, en zal dus
misschien ook jongeren aan het lezen krijgen die zouden terugschrikken voor een
dikker boek met veeleisender schrijfstijl en plot. Dansen tussen golven traangas is een verdienstelijk opstapje naar
de Arabische wereld en haar worstelingen, voor lezers vanaf twaalf jaar.
Amsterdam: Querido, 2015,127 p. ISBN
9789045117256
© 2024 | MappaLibri