3+
- Kijk dan toch! De titel van de meest recente samenwerking tussen Elvis
Peeters en Sebastiaan Van Doninck klinkt als een schreeuw om aandacht. En dat
is het ook wel een beetje, want het geeft de lezer mee dat het de moeite loont
om aandachtig te blijven kijken.
Een pad hoort geschuifel in het bos en
verlaat haar vertrouwde stuk hout. Het geluid komt van een slak, die het hout
beklimt als een tribune en verkondigt dat er vandaag iets te gebeuren staat. De
pad is niet overtuigd, maar neemt toch plaats op een steen. Samen wachten ze
af.
De
gebeurtenissen volgen elkaar op: een kolonie mieren vervoert een kruimel, twee
mussen vechten om een rode bes en een bij gaat al dansend op zoek naar nectar.
Toch is het niet waar de slak op wacht. De pad wordt ongedurig en vraagt steeds
opnieuw of dat nu de langverwachte gebeurtenis was, waarop de slak haar
aanmaant om te blijven kijken.
‘De
pad kijkt en kijkt.
In
alle richtingen.
Haar
ogen puilen uit van het vele kijken.
Ze
kan niets vinden dat op een gebeurtenis lijkt.’
In
haar ongeduld fixeert de pad zich op het bewegen van het zand, de weegbree en
de distel in het bos. Wanneer deze roerloos blijven, concludeert ze dat er
niets te zien valt. Dan stijgt de zon en wordt het voor de lezer duidelijk wat
de slak bedoelde. De zon schijnt door de bladeren en verlicht het stukje bos
waar de pad en de slak zitten. Alles fonkelt en de plotse warmte doet de slak
rillen van genot. Hoe een zonnestraal de omgeving kan doen oplichten en een
andere sfeer kan creëren: het lijkt wel een ode aan de schoonheid en eenvoud
van de natuur.
‘Het
licht lijkt wel te zingen,
ook
al hoor je het niet.
Zo
vrolijk schijnt het.
Bijna
voelt de slak zich smelten.
“Niks
gebeurt hier”, bromt de pad,
en
ze kruipt achteruit.’
De welgekozen woorden laten de lezer
het geritsel van de bloemen en het zand bijna horen. De illustraties van Van
Doninck spelen daar gretig op in: door de dynamische prenten wordt het ongeduld
van de pad voelbaar en de warme kleuren laten de kijker het zonlicht haast zelf
ervaren. Het unieke samenspel tussen tekst en beeld zorgt voor een uitgestreken
balans in de rust van de slak en de onrust van de pad.
Elvis
Peeters is het schrijverspseudoniem van Jos Verlooy en Nicole Van Bael. Van
Doninck won de Boekenpauw voor zijn illustraties in De
fantastische vliegwedstrijd
(met Tjibbe Veldkamp). Zijn aquareltekeningen en passie voor dierenpersonages
maken van hem een veelgevraagd illustrator. Het is niet de eerste samenwerking
tussen Elvis Peeters en Van Doninck. Mijn
steen verscheen in 2017 en het is duidelijk
dat zowel schrijvers als illustrator meerdere stijlen aankunnen. Kijk dan
toch! bevat opvallend meer kleurgebruik in een bijna schetsende en minder
fijne techniek. Hoewel het ook een boek is met een filosofische inslag zijn de
dialogen gevatter en meer afgelijnd dan in Mijn
steen.
Het
einde komt een beetje onverwacht. Hoewel de slak nog zo haar best heeft gedaan
volgt er geen openbaring voor de pad. Knorrig klimt ze van haar steen. De slak,
nog vol verwondering door de voor haar uitzonderlijke ervaring, kruipt van het
stuk hout. Bijna komt het tot een botsing tussen beiden. Ironisch genoeg is het
de pad die de slak vervolgens aanspoort om beter uit te kijken, want het is net
in dat kijken dat ze elkaar niet gevonden hebben.
Kijk
dan toch! is een pleidooi voor het kijken, maar
nog meer voor het zien én het willen zien. Een advies dat we in dit digitale
tijdperk maar beter ter harte nemen, want er valt zo veel moois te ontdekken.
Elvis
Peeters, Sebastiaan Van Doninck: Kijk dan toch!, Lannoo, Tielt 2023, 32 p. :
ill. ISBN 9789401489676
© 2024 | MappaLibri