3+ - Het gebeurt niet vaak dat op de voorkant
van een boek de naam van de auteur ontbreekt. Alleen op de achterkant van Spelen tot het donker wordt kun je lezen
dat het boekje twee gedichten van Hans en Monique Hagen bevat. Maar het is hem
hier duidelijk om de prenten te doen. Die zijn niet nieuw, ze verschenen eerder
in een Zweedse reeks, maar ze trekken wel alle aandacht. De twee gedichtjes
zorgen enkel voor een kader en bindmiddel.
De
verschillende regels uit het openingsgedicht krijgen elk een illustratie over
een dubbele pagina. Twee kinderen spelen dat ze jarig zijn, ze spetteren in bad
(met hun kleren aan!) en bouwen een zandkasteel op het strand, spelen samen met
een treintje en maken een sneeuwman. Toch zijn er ook verschillen tussen tekst
en prenten. Zo komt de volgorde niet altijd overeen en lijken enkele
illustraties los te staan van de tekst. Op die prenten spelen de kinderen
alleen. En dan zijn er natuurlijk de vele extra details op de illustraties. Zo
verbeeldt de prent die past bij de regel ‘we spelen tot het donker wordt’ de
twee kinderen op een boot met een grote taart, lampionnen en dansende knuffels.
Origineel kun
je de versjes en het opzet niet noemen. Maar alleen al omwille van de
hartverwarmende illustraties van Marit Törnqvist kun je dit boekje moeilijk
wegleggen. Neem nu begin- en eindprent. Het vrolijke geel van het huis van het
meisje contrasteert prachtig met het nachtelijke blauw rond het huis van het
jongetje. Daartussen is het een festijn van kleuren die telkens perfect de
sfeer van de getekende taferelen ondersteunen. Mooi is ook dat de twee kinderen
een verschillende huidskleur hebben. Dat brengt nog meer kleur in het boek,
waardoor het ook een pleidooi is voor vanzelfsprekende diversiteit.
Marit Törnqvist, Hans
Hagen, Monique Hagen: Spelen tot het donker wordt, Querido, Amsterdam 2018, 22
p. : ill. ISBN 9789021414287. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan