9+ - Nathan houdt van de ‘tunnelzangtruc’ van zijn moeder. Ze zingt
altijd luidkeels met de radio mee, en als ze door een tunnel rijden en de radio
begint te kraken, blijft ze doorzingen. Bij het uitrijden van de tunnel blijkt
dat ze precies op de goeie plek in het liedje is. Op de onverwachte rit waarmee
het boek opent, midden in de nacht, met twee haastig gepakte tassen als bagage,
zingt ze niet, kijkt wel voortdurend in de achteruitkijkspiegel. De nachtlantaarn opent sterk, dreiging hangt in de lucht van pagina één
af.
Nathan en
zijn moeder zijn gevlucht voor haar tirannieke vriend, Gary. Ze rijden naar een
oud en afgelegen huisje op een kasteeldomein. De vorige bewoner is overleden,
het huisje ligt overal ver vandaan, dus daar zijn ze veilig. Nathan moet binnen
blijven terwijl zijn moeder even een paar boodschappen gaat doen. Hij vindt het
verre van leuk, zo heel alleen in dat smerige, bouwvallige huis. Maar het wordt
nog erger, want zijn moeder komt niet terug.
Nathan is nu op zichzelf
aangewezen, met zo goed als niets te eten en onzekerheid en dreiging overal. Wat
als Gary hen toch achterna gekomen is? En waar blijft zijn moeder, is ze
misschien terug naar hem en heeft ze Nathan achtergelaten? Tegen het meisje dat
in de kasteeltuin ronddwaalt en voortdurend geholpen wil worden met een
raadselachtige zoektocht, hangt Nathan een hoop leugens op. Ze mag niet weten
dat hij hier op z’n eentje is.
Lisa Thompson vertelt
in een fantastische setting over een kind dat tracht om te gaan met
beangstigende omstandigheden. De angst om achtergelaten te worden is voortdurend
voelbaar; Nathans vader verliet het gezin voor een nieuwe liefde en dat hij
Nathan als vanzelfsprekend achterliet, was een serieuze schok. En nu weet de
jongen niet of zijn moeder niet ook weg zal blijven. Daarbij komt de angst voor
Gary, een kleingeestige dwingeland die op een gluiperige manier psychische
terreur uitoefende in het gezin. Nathans moeder was machteloos tegen zijn
tirannieke gedrag. Nathan vindt steun bij Sam, een denkbeeldig vriendje waarvan
hij dacht dat hij er uitgegroeid was.
Thompson werkt het gegeven van denkbeeldige vriendjes op
een interessante manier uit. Nathan is zich deels bewust van zijn inbeelding en
hij verzet er zich tegen, deels ook niet. Een beetje jammer dat ze de
troostrijke rol van Sam niet wat subtieler heeft uitgewerkt. Ze laat Sam letterlijk
licht geven om een parallel te trekken met het troostrijke nachtlantaarntje dat
Nathans moeder hem gaf om zijn angst in het donker te overwinnen. Op het einde
worden de rollen omgedraaid en is het Nathan die een ingebeeld vriendje uit
vroegere tijden een hart onder de riem steekt. Wanneer het verhaal naar een
bovenwerkelijk plan getild wordt, begint het wat stuntelig te verlopen en wordt
het ook behoorlijk moraliserend.
Dat neemt niet weg dat Lisa Thompson er goed in geslaagd is
het thema van een problematische gezinssituatie voldoende diepgang te geven en
evenwichtig te verweven met een spannende, fantasierijke plotlijn.
Lisa Thompson, Mike Lowery: De
nachtlantaarn, Meis & Maas, Amsterdam 2018, 256 p. : ill. ISBN 9789030503644.
Vertaling van The light jar door Anneke Bok. Distributie Agora Books
deze pagina printen of opslaan