Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 4, OKTOBER 2015

Isol: De mooie Griselda

door Annemie Leysen

5+ - De Argentijnse illustratrice Isol werd in 2013 geheel terecht bekroond met de prestigieuze ALMA of de Astrid Lindgren Memorial Award. Na de vertaalde  Nocturno en Mijn moeder is een stekelvarken verscheen bij De Harmonie nu ook De mooie Griselda in het Nederlands. Net als die eerdere prentenboeken en haar hele oeuvre werd het weer een heerlijk grappig en verrassend prentenboek. Geen verhaal over moeder-kindrelaties deze keer. Isol waagt zich voor het eerst aan een sprookje. Dat het een absurd en tegendraads verhaal zou worden, hoeft niet te verbazen. Isol blijft steeds weer verrassend uit de hoek komen. Een wondermooie prinses in de hoofdrol en het nodige gegriezel zijn zowat de enige klassieke sprookjesthema’s. Het boek zit vol originele en onvoorspelbare kronkels en gevatte woordspelingen. Alles draait hier om schoonheid die de ‘aanschouwer’ het hoofd doet verliezen. De talloze aanbidders van de mooie Griselda moeten eraan geloven: ‘Op het hofbal rolden, alleen al als ze naar haar keken, de koppen van de ridders en prinsen achter haar aan, smachtend naar haar liefde’. De onthoofde gekroonde hoofden staan erbij en kijken ernaar. Griselda vindt het allemaal grappig en is in haar nopjes met al die adoratie. Ze zet een tentoonstelling op met de gevallen hoofden onder stolpen en als wanddecoratie, ingedeeld op vorstendom of haarkleur. Om haar collectie uit te breiden werkt ze intensief aan haar ‘looks’. Maar ijdelheid heeft zijn prijs, zo blijkt. Haar schoonheid ‘was dodelijk, gevaarlijk… en trok ongeluk aan’, en ‘de omringende koninkrijken verloren langzaamaan hun kopstukken’. De gevreesde prinses zit zich op den duur in haar dooie eentje te vervelen tot een bijziende prins zijn opwachting maakt… en die korte romance had zo zijn hilarische gevolgen.
 
Isol kleurt, letterlijk en figuurlijk, graag buiten de lijntjes. Dat levert een heel eigen teken- en vertelstijl op. Ze schrijft gebald en krachtig, zonder overbodige franjes. Grappig en goed bedacht zijn de vele woordspelingen die met hoofd en kop te maken hebben en het letterlijk toepassen ervan. Voor vertaalster Agnes Brunt moet het een meevaller geweest zijn dat de Spaanse uitdrukking ‘perder la cabeza’ een identiek Nederlands equivalent heeft (‘het hoofd verliezen’). Koppen rollen van de kopstukken dat het een lieve lust is. Het kleine mooie dochtertje van Griselda vindt puzzelen ‘zonder hoofdbrekens’ het allerleukste om te doen. Intussen vertellen de geestige details in de prenten hun eigen verhaal. Zo wordt de ontmoeting met de slechtziende prins in wazig blauw en vage contouren getekend. Wat een vondst! De pen- en potloodtekeningen in het typische lichtgeel en zwart kregen een dubbele lijnvoering mee, en werden opgevuld met blauwe of oranje origami collages of middeleeuwse tapijtmotieven en mozaïeken om de sprookjessfeer te suggereren. Op de cover is de mooie Griselda haast een kopie van het prachtige Vlaamse tapijt ‘De dame en de Eenhoorn’, en de twee ridders te paard verraden slim wat je mag verwachten. Prachtig! Een boek om gniffelend te lezen.
 
Amsterdam : De Harmonie, 2015, [30] p. : ill. Oorspr. titel : La bella Griselda. ISBN 9789076174488

deze pagina printen of opslaan