Peuters en kleuters
JEUGDBOEKEN NR. 1, JANUARI 2024
Hans en Monique Hagen, Noëlle Smit (ill.): Meer meer méér!
door Martina van der Logt
2+ - Hans en Monique Hagen schrijven
de mooiste gedichten. Mijn persoonlijk favoriete bundel blijft Jij bent de
liefste (Querido 2002). Prachtige kleine gedichtjes met een diepere laag,
een romantisch kindbeeld dat eraan ten grondslag ligt en bijpassende zachte
illustraties van Marit Törnqvist. Als je zo’n bundel zoekt dan ben je bij Meer
meer méér! aan het verkeerde adres.
Meer meer méér! is een
boekje van karton: klein, handzaam en hufterproef voor de peuters voor wie het
geschreven is. Van een romantische kindbeeld is niet uitgegaan in dit boekje. Bij
dit grappige en een beetje recalcitrante gedicht is duidelijk de peuterpuber in
gedachte gehouden. De ondeugende leeuw die de lezer aankijkt vanaf de kaft
onderschrijft dat. De ontwarde bol wol die start aan zijn poten loopt als een
rood-blauwe draad door het verhaal en dient als speelgoed voor de vrolijke
dieren die meer, weer en nog een keer willen springen, spelen, vliegen en
zingen.
Door
de wisseling van cadans en rijmschema loopt het gedicht niet altijd even lekker
op iedere bladzijde, hetgeen voor de voorlezer wel prettiger zou zijn. Dit
lijkt een eerste voorbode dat Hans en Monique Hagen de voorlezer willen tergen.
Daarover later meer.
Meer meer méér! is absoluut een vermakelijk verhaal. Het boek
nodigt uit tot interactie en beweging. De prachtige, kleurrijke dieren,
getekend door Noëlle Smit, maken het verhaal een feest voor het oog. Ze nodigen
uit tot aanwijzen, benoemen en natuurlijk tot het oefenen van dierengeluiden. Tot
zover is er nog geen wolkje aan de lucht. Op het einde wordt het voor de
voorlezende ouder, die zijn peuterpuber op bed wil leggen echter een ware
thriller.
De
vraag of we dan nu zullen gaan slapen wordt met het favoriete woordje van de
peuter beantwoord: Nee nee néé! De gezellige kleurrijke dieren veranderen in
een treuzelende slak, spannende krokodillen en in wol verstopte dieren die niet
gevonden willen worden.
‘Ik ga me verstoppen
Niemand die me ziet.
En ik wil nog niet,
nog lange niet,
nog lánge niet naar bed!’
De horror is compleet voor de vermoeide voorlezer, wanneer
het boekje eindigt met:
‘En zullen we dan
Álles
nog een
keer?
Dansen,
klimmen, springen,
weer weer wéér!
Dansen, zwemmen,
zingen,
meer meer méér!’
Tegen zulke ophitsende retoriek
is menig volwassene al niet opgewassen, laat staan een twee- of driejarige
rebel. Iedereen met een peuter kan weten dat dit verhaal favoriet zal zijn,
want als iets een hit is onder deze eigengereide doelgroep, dan is het wel
herhaling, herhaling, herhaling. Dit boekje is zo rijk in te zetten dat ik bang
ben dat de voorlezer uitgeput en met trillende stem die ‘vreselijke’ laatste
bladzijde zal voordragen en met tranen in de ogen zal moeten vragen:
‘En zullen we dan
álles
nog een keer?’
Veel succes, beste voorlezer.,
veel succes De peuterpuberteit duurt maar twee jaar.
Hans en Monique Hagen, Noëlle
Smit: Meer meer méér!, Querido, Amsterdam, 20 p. : ill. ISBN 9789045129488.
Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan