3+ - De eerste schooldag leidt voor veel kleintjes
en ouders reden tot traantjes. Maar voor Josefien is het een uitgemaakte zaak:
ze gaat niet naar school. Nooit niet! Papa en mama proberen het kleintje te
enthousiasmeren: ‘Je gaat een hoop dingen leren’, ‘En veel nieuwe vrienden
maken.’ Maar, zo verneemt de lezer grappig genoeg tussen haakjes én in de
tekeningen, Josefien houdt zich vast aan een stoel en klampt zich vast aan het
gordijn. ‘Nee! Neeee! Neeeeee!’, kopt de typografie passend steeds groter. En
terwijl mama Josefien aan haar voeten meetrekt, rukt Josefien het tapijt mee in
de slag om de eerste schooldag.
De illustratiestijl, de landschappen en de vuile
modderbruine bostinten die Beatrice Alemagna in Nooit niet! gebruikt
zijn ontegensprekelijk anders dan in de zoete, afgelikte prenten die we uit
veel andere prentenboeken kennen. Ook de keuze voor een vleermuis als
hoofdpersonage, toch niet de aantrekkelijkste of schattigste soort onder de
dieren, is best gewaagd. Eerlijk? Josefien ziet er als een mormel uit, met haar
opstaande neusje, grote fladderoren, slordig haar en haar stuurse gezicht. Al
brullend krijgt ze haar ouders letterlijk en figuurlijk klein. Dat geeft een
onverwachte wending aan het verhaal, en stelt haar in staat om zichzelf te
overstijgen. Toch voor eventjes, want het verhaal eindigt met… Dat vertellen we
nooit niet, maar verrassend is de clou wel.
In Het beste van het beste
is Josefien nog altijd even verwend. Terwijl papa het huis schoonmaakt gaat ze
met mama boodschappen doen. In het winkelkarretje wil ze het een na het ander:
slakkenlolly’s, krekelchips, vleugellak met glitters, klaver-haarspeldjes. Ze
gaat er zo van kwijlen dat ze op de grond glibbert. En dat ontgaat ook een
winkelende kuifmees niet…
Josefiens sterke vierjarige willetje zal vele lezers bekend
in de oren klinken. Op een manier slaagt Alemagna erin om het afzichtelijke
vleermuisje met de fluoroze vleugels, dat rotvervelend kan doen toch sympathiek
te doen overkomen. In deze slimme, fantasievolle verhalen, die steevast
geruststellend eindigen, is Josefiens opstandigheid namelijk best grappig. Dat
gaat zowel op voor in de overdreven illustraties als in de tekst, bijvoorbeeld
wanneer er staat: ‘Haar poppen zijn het roerend met haar eens. Ook Meneer Worm
geeft haar gelijk: niet naar school, niks daarvan.’
Ook in Het beste van het
beste blijft de tegendraadsheid consequent overeind: ‘Plotseling wil
Josefien heel graag naar huis [...] ook naar mama, die totaal geen smaak heeft,
maar die ze opeens vreselijk mist.’ De vertaalster speelt het spel goed mee,
wanneer ze ‘Même pas en rêve!’ met die eenvoudige dubbele negatie ‘nooit niet’
en de supermarkt in het bos tot ‘Jumboom’ omdoopt, wat een belletje doet
rinkelen bij de Nederlandstalige lezer. Benieuwd of we nog meer werk van dit
Italiaanse temperament te lezen krijgen in het Nederlands.
Beatrice Almagna: Nooit niet!,
Boycott, Amsterdam 2023, 40 p. : ill. ISBN 9789492986719. Vertaling van Même
pas en rêve! door Lidewij van den Berg
Beatrice Almagna: Het beste van
het beste, Boycott, Amsterdam 2024, 32 p. : ill. ISBN 9789492986795.
Vertaling van Le top du top! Door Lidewij van den Berg
deze pagina printen of opslaan