Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 4, APRIL 2022

Marianne Dubuc: Beer en het fluisteren van de wind

door Katrien Maris

5+ - De Canadese schrijfster en illustratrice Marianne Dubuc is zeker geen onbekende in het Nederlandse taalgebied. Voor de allerkleinsten verschenen onder meer de kartonboekjes Ik zie ik zie (2010), Het grote beestenverkleedfeest (2011) en Een boot voor de dieren (2016). Voor oudere kleuters kunnen we onder andere het populaire De leeuw en het vogeltje (2014), Hoera, er is post! (2015), Boven op de berg (2019) en Met de bus (2019) terugvinden, alle vertaald door Jacques Dohmen voor uitgeverij Querido. Al haar verhalen spelen zich in het dierenrijk af.  

Eigenlijk heeft Beer alles om gelukkig te zijn. Hij heeft een fijn, knus huis en goede vrienden, met wie hij er zalige dagen doorbrengt. Maar op een dag wordt Beer onrustig. Er knaagt iets aan hem en hij voelt dat hij op pad moet gaan. Beer pakt zijn meest dierbare spullen bij elkaar en loopt zomaar zijn neus achterna. Soms weegt de eenzaamheid zwaar tijdens zijn tocht, op andere momenten geniet hij met volle teugen van zijn vrijheid. Na een poos komt hij aan bij het huis van Konijn. De twee worden vrienden en Beer voelt zich écht thuis bij Konijn. Toch jaagt zijn innerlijke onrust hem weer verder. Onderweg slaat de onzekerheid in alle hevigheid toe. Waarom is hij niet bij Konijn gebleven? En zou hij niet beter terugkeren naar zijn eigen huis? Tot overmaat van ramp blijkt Beer verdwaald te zijn en tegelijkertijd komt hij in een hevige onweersbui terecht. Als de lucht weer opgeklaard is, ontmoet hij Muis, die hem meetroont naar een uitnodigend dal. Beer voelt dat het nu helemaal goed zit. Hier gaat hij wonen.
 
Dit boek raakt. De zoektocht naar het ware geluk, hoe moeilijk dit ook te omschrijven valt, houdt ons immers allemaal een leven lang bezig. Beer beseft dat hij al heel wat gelukkige momenten gehad heeft en hij koestert die ook. Zo zal zijn huis voor altijd een speciaal plekje in zijn hart hebben. ‘Hij laat de deur op een kier staan. Misschien wil er wel iemand in zijn huis gaan wonen.’ De spullen die de mooiste herinneringen oproepen, draagt hij met zich mee. En wanneer hij bij Konijn vertrekt, neemt hij een theekopje mee als herinnering. Ergens doet het hem pijn om zijn oude leven achter zich te laten. ‘Het is droevig iets kwijt te raken waar je veel van houdt.’ Ondertussen blijft de twijfel om op zijn passen terug te keren op de achtergrond duidelijk voelbaar.
 
Jammer genoeg weet Dubuc deze mooie, genuanceerde verhaallijn niet vol te houden tot aan het eind. Vanaf Beers aankomst in het dal worden vooral zijn nieuwe ervaringen in de kijker gezet, twijfels lijken als bij toverslag verdwenen. Het lijkt alsof Dubuc zich wilde haasten om aan het einde van het verhaal Beers ware geluk toch nog definitief te kunnen aanwijzen.
 
Dubuc leidt ons door bossen en langs idyllische riviertjes, een weids meer en open velden, allemaal in tere pasteltinten. Haar dromerige landschappen nodigen uit om rustig de tijd te nemen en te mijmeren. Om dit boek ten volle op je te laten inwerken. Mooie details dragen daartoe bij. Zo wordt Beers drang om op zoek te gaan naar zijn ware geluk mooi zichtbaar in één dwarrelend blaadje dat op elk blad speels voor hem uit buitelt of bij hem in de buurt ligt. Vanaf het moment dat hij met Muis het dal verkent, is het blaadje verdwenen. Wie goed kijkt zal ook zien dat hij Konijn zijn dierbaar schaakbord gegeven heeft bij hun afscheid.  
 
De dubbelbladige prent waar Beer voor een ladder staat, die buiten het blad verder naar boven loopt, vind ik bijzonder sterk. Uit voorgaande prenten weten we dat die ladder in feite tegen Konijns huis staat. Met zijn neus in de lucht staat hij te kijken naar het tollende blaadje dat hem opnieuw het aangrenzende bos in wil lokken. Zijn enorme rode short en de gekleurde knikker in zijn poot geven hem iets kwetsbaar. In deze illustratie weet Dubuc met een paar lijntjes heel veel emoties in de blik van Beer te leggen. Heimwee, een tikkeltje verdriet, nieuwsgierigheid en besluiteloosheid, hij lijkt het allemaal tegelijk te voelen. Zo graag zou je voor hem even een blik in de toekomst kunnen werpen.
 
Marianne Dubuc: Beer en het fluisteren van de wind, Querido, Amsterdam 2022, 72 p. : ill. ISBN 9789045126197. Vertaling van Ours et le murmure du vent door Jacques Dohmen. Distributie L&M books

deze pagina printen of opslaan