15+ - De young-adultromans van de Brits-Amerikaanse
schrijfster Meg Rosoff zijn internationaal veelvuldig bekroond. Toen zij in 2016 de Astrid Lindgren Memorial
Award (ALMA), ‘s werelds belangrijkste jeugdliteratuurprijs, ontving, roemde de
jury haar ‘sprankelend proza’, haar onvergetelijke personages en de kritisch-respectvolle
manier waarop zij schrijft over existentiële vragen die jongeren zich in deze
leeftijdsfase stellen. Gender, identiteit en ontluikende seksualiteit zijn
terugkerende thema’s in haar boeken.
Afgaand op de eerste zin van de
flaptekst lijkt De Godden broers zich te scharen in de rij klassieke
zomerverhalen in de trant van Enid Blyton en Cissy van Marxveldt. Dat het
verhaal niet aan deze verwachting zal voldoen, wordt al snel duidelijk door de
verwijzing naar de ‘naderende Apocalyps’ en ‘de slangen van Medusa’.
De ik-verteller blikt terug op de
zomer waarin hij zich bewust werd van de complexiteit van relaties en hij zijn
kinderlijk-onschuldige blik op de wereld verloor. Het verhaal speelt zich af in een vakantiehuis aan de Engelse
kust, waar de familie jaarlijks de zomervakantie doorbrengt. Een idyllische
plaats waar zelfs de goedmoedige plagerijtjes van de gezinsleden de harmonieuze
sfeer niet verstoren. Dit verandert echter als de Godden broers zich bij hen
voegen. De komst van Kit wakkert niet alleen de rivaliteit tussen de
ik-verteller en zijn zus Mattie aan, maar verstoort ook de relatie tussen de
nicht van hun vader, Hope, en haar verloofde Malcolm.
Als de familie aan het begin van de zomer haar intrek in
het vakantiehuis genomen heeft, vertelt Hope dat Malcolm en zij besloten hebben
aan het einde van de zomer te trouwen én dat de zonen van de beroemde actrice
die haar peetmoeder is, enige tijd bij hen zullen doorbrengen. De jongste broer
en zus van de ik-verteller zijn hier niet echt van onder de indruk, maar de
zestienjarige Mattie treft voorbereidingen om de aandacht van de broers te
trekken.
Als zij
arriveren, is de familie vooral gecharmeerd van de zelfverzekerde Kit, die zich
bewust is van het effect dat hij op anderen heeft. Hij is het gewend alle
aandacht naar zich toe te trekken, waardoor zijn broer nauwelijks opgemerkt
wordt. Vanaf het begin is duidelijk dat de verhoudingen tussen de broers niet
optimaal zijn. Hugo distantieert zich zo veel mogelijk van Kit. Net als de
ik-verteller observeert hij in het begin de activiteiten van de familieleden
zonder er echt aan deel te nemen.
Hoewel de relatie tussen Mattie en Kit al snel opbloeit, laat
Kit na enkele weken zijn ware gezicht zien. Hij begint Mattie te negeren en zoekt
toenadering tot de ik-verteller die vanuit zijn slaapkamer in de toren het doen
en laten van de familie observeert én becommentarieert. De ik-verteller heeft
enerzijds medelijden met Mattie, die steeds onzekerder wordt, maar voelt zich
aan de andere kant gevleid door de aandacht die Kit hem schenkt. Hugo, met wie hij
langzaamaan een band opbouwt, waarschuwt hem echter voor het manipulatieve
karakter van Kit.
Na de jaarlijkse zeiltocht bereikt
het gevaarlijke spel van Kit zijn climax en blijkt Hugo’s waarschuwing terecht.
Hoewel de gevolgen voor Hope en Malcolm het grootst zijn, voelt ook de
ik-verteller het verlies: ‘Als ik aan
die zomer terugdenk is het altijd met een gevoel dat ik iets teers en
vergankelijks ben kwijtgeraakt…’
De ik-verteller is het enige
personage in het verhaal dat geen naam heeft en van wie het gender en de
leeftijd niet expliciet worden aangegeven, waardoor het gemakkelijker is voor
lezers om zich met hem te identificeren. Uit kleine opmerkingen zou opgemaakt
kunnen worden dat de ik-verteller een jongen is, ouder dan zijn zestienjarige
zus Mattie, maar hij behoort nog niet tot de achttienplussers. Hij heeft
bovendien het gevoel nergens bij te horen, wat voor jongeren herkenbaar kan
zijn.
De
overige personages leert de lezer vanuit het perspectief van de ik-verteller kennen.
In de loop van het verhaal krijgen vooral Hugo en Mattie meer psychologische
diepgang, de andere personages worden minder uitgewerkt. De onderkoelde toon
waarin de ik-verteller zijn observaties onder woorden brengt, is kenmerkend
voor Rosoff. Bovendien zijn de kinderlijke reacties van jongste broer Alex op
de relatieperikelen van zijn oudere zus, humorvol.
Kortom, met De Godden broers heeft Meg Rosoff een coming-of-age roman geschreven die qua thematiek
en toonzetting perfect in haar oeuvre past. Bovendien zal deze jongerenroman –
net als haar eerdere – niet alleen de doelgroep aanspreken. Ook menig
volwassenen zal dit verhaal over een groeiend zelfbewustwordingsproces kunnen
waarderen.
Meg
Rosoff: De Godden broers, Luitingh-Sijthoff, Amsterdam 2021, 164 p. ISBN
9789024592357. Vertaling van The Great Godden door Jenny de Jonge. Distributie VBK
België
deze pagina printen of opslaan