3+ - ‘Mijn papa is het
grootst’, je hoort het een kleutertje zo zeggen. In dit prentenboek zijn het
jonge dieren die in bewondering de grootsheid van hun vader roemen -- Henriette
Boerendans heeft een soft spot voor (jonge) dieren, dat blijkt uit al haar prentenboeken. In Mijn papa is het grootst is de
informatieve tekst opnieuw geïllustreerd met de prachtige houtsneden die
Boerendans’ boeken een prominente plaats geven in het genre.
Vijftien dieren zijn op grootte
gerangschikt. De kleinste onder de groten is de kalong, een vleermuis die met
gespreide vleugels 1,5 meter haalt. Groot zijn de papa’s zonder uitzondering en
de allergrootste is de reuzeninktvis van 13 meter. Maar een top 10-lijstje van
de grootste dieren ter wereld leert ons snel dat Boerendans niet strikt op
omvang geselecteerd heeft.
‘Het grootst’ kan
verschillende dingen betekenen en is behalve in afmetingen ook uitgedrukt in bijzondere
kenmerken: de walrus, ‘een echte dikzak’ van ruim 1500 kg., is ook ‘de coolste.
Hij krijgt alle vrouwtjes mee’ omdat hij zo mooi kan blozen. De orka hoort zijn
jong al van kilometers afstand en de reuzenkraak heeft niet alleen acht armen
om te helpen, maar ook ‘drie harten om van mij te houden’-- ook al zijn vader
en kind elkaar dan kwijtgeraakt in de oceaan. Boerendans paart feiten en kennis
subtiel en met een streepje humor aan emotie.
Het 15de dier zet al die grote papa’s echter
stevig in de schaduw met een lengte van 33 meter en 170.000 kg zwaar. Het
grootste dier ter wereld blijkt immers een mama te zijn: de blauwe vinvis. Op het
einde zijn alle dieren in de juiste verhoudingen samengebracht op één bladzijde.
In doorsnee is
de tekst direct aansprekend: ‘Mijn papa is het grootst. Hij is net zo groot als
jouw bed.’ Of ‘Mijn papa is het grootst […] zijn ogen zijn zo groot als
mandarijnen.’ En de hersens van de reuzenkraak zijn als een donut, met een gat
in het midden. Dat zijn vergelijkingen die een jong kind iets zeggen. Boerendans
is beslist uitnodigend: bij de reuzenmanta suggereert ze om te waaieren met de
pagina’s, dan zie je hoe de reuzenmanta ‘vliegt’ in het water. Maar als een
lastige term als ‘echolocatie’ moet vallen, dan is dat ook maar zo. De uitleg
is kort en helder, al is toch wat abstract denkvermogen nodig om de betekenis
te vatten. Boerendans geeft kinderen in dit prentenboek onnadrukkelijk en
tegemoetkomend heel wat te denken, en ze heeft het ook voor volwassenen boeiend
gehouden.
Mijn papa is het grootst
is goed opgezet, boeiend, cognitief en emotioneel aansprekend, en dan is nog
niets over de prenten gezegd. Vijftien prachtige composities zijn het, op één
na alle van ouderdier en jong – een kleine reuzenkraak trekt alleen z’n plan -
in hun biotoop. Dieren en omgeving vormen een esthetische eenheid en Boerendans
gebruikt een verrassend kleurenpalet in haar karaktervolle, rustige prenten. Het
boek is een waar genot om al bladerend je ogen keer op keer over de kunstige
houtsneden te laten dwalen. De feitelijke kennis, het emotionele en artistieke
gehalte maken dat een grote diversiteit aan lezers zich kan verliezen in dit
uitnemend prentenboek.
Henriette Boerendans: Mijn papa is het grootst, Gottmer,
Haarlem 2019, 36 p. : ill. ISBN 9789025771287. Distributie
L&M Books
deze pagina printen of opslaan