9+ - Kiekjes vader staat
klaar om naar de oorlog te gaan. Hij doet dat wel vaker, minstens één keer per
jaar. Hij is dokter en in de oorlog hebben ze dokters nodig. Kiekjes vader
vindt het prettig om nodig te zijn, maar zij vindt dat je de verkeerde kant
opgaat als je naar de oorlog wil. Een of andere keer gaat het mis.
Maar voorlopig
is alles onder controle, vader belt regelmatig op en moeder heeft aan Kiek
uitgelegd dat er maar een kleine kans bestaat dat zij haar vader kwijtraakt. Ga
maar na, hoeveel kinderen kent zij die een vader hebben? "Een
heleboel." En hoeveel zonder vader? Zo goed als geen, dat is het bewijs,
"de kans dat je geen vader hebt is klein." Kiek denkt vervolgens na
hoe je kansen groter of kleiner maakt. Mona, de vieze ouwe hond, is misschien een oplossing. "Ik
kende niemand met een dode hond én een dode vader. Dat kwam bijna niet voor.
Mijn moeder zou zoiets een kleine kans noemen. En een nog kleinere kans was
iemand met een dode muis, een dode hond en een dode vader. 'Mag ik een muis?'
vroeg ik aan mijn moeder."
Na een paar weken belt vader niet meer.
Mogelijk zit hij midden in de rimboe zonder telefoon, maar Kiek begint toch
manieren te bedenken om haar muis dood te maken. Het is moeilijker dan ze
dacht, ze kon beter nog een muis gaan kopen, een ouwe, zieke muis die vanzelf
wel dood zou gaan. En dan vertelt haar moeder waarom vader niet meer belt: hij
is zoek. Dagen van bang afwachten gaan voorbij. Moeder blijft hopen, Kieks
vriendin Margje vindt hem een held. Mooie held, vindt oma, "Voor mij is
hij geen held. Hij denkt te veel aan zichzelf om een held te zijn." Voor
Kiekje raakt hij daardoor hoe langer hoe meer zoek.
Marjolijn Hof laat je met haar uitgesproken
economische vertelwijze perfect ervaren hoe peilloos eenzaam Kiekje is. Haar
pogingen om een onvatbaar iets als angst met concrete middelen in te dijken,
worden in bondige, krachtige zinnetjes beschreven in een stijl zonder enig
vertoon, zonder versiersels of verklaringen. De schrijfster blijft helemaal
buiten beeld. Ze focust volledig op Kiekjes persoonlijke observaties en haar
dadendrang om het hoofd te bieden aan dit probleem, waardoor het voor de lezer
onmogelijk is om aan de intensiteit van haar gevoelens te ontsnappen. De
pragmatische aanpak van haar moeder, de boze afwijzende houding van oma kunnen
haar houding niet beïnvloeden, opgesloten als ze is in haar eigen emoties.
En dan wordt vader
gevonden. Tranen van vreugde en van nieuwe onrust, want hij heeft een ongeluk
gehad. Hij is op een mijn gelopen en zijn been moet worden geamputeerd. In een
kleine, anekdotische slotscène ervaart Kiek hoe anders het er voortaan in hun
leven aan toe zal gaan. Een bijzonder sterk en snedig geschreven boekje.
Marjolijn Hof: Een kleine kans, Querido, Amsterdam
2018, 96 p. ISBN 9789045123011. Distributie L&M Books
Oorspronkelijk verschenen in De Leeswelp
deze pagina printen of opslaan