Vanaf negen jaar

JEUGDBOEKEN NR. 1, JANUARI 2019

Maria van Donkelaar, Sylvia Weve (ill.): Zo kreeg Midas ezelsoren. De mooiste metamorfosen van Ovidius

door Jen de Groeve

9+ - Toen koning Midas eens liep te struinen ‘door het bronsgroen / eikenhout’, hoorde hij een wedstrijd tussen de musicerende goden Pan en Apollo. Omdat hij Pans vrolijke deuntjes boven de kunstzinnige muziek van Apollo verkoos, greep die laatste Midas bij de oren en ‘trok eraan / uit alle macht / tot ze lang en puntig / waren / en bedekte ze met vacht.’ Zo kwam Midas dus aan zijn ezelsoren volgens Maria van Donkelaar in haar vrolijke bewerking van Ovidius’ Metamorfosen. Je leest ook hoe het kwam dat al wat Midas aanraakte in goud veranderde, hoe het de geliefden Orpheus en Euridice verging, hoe de date van Pyramus en Thisbe in bloed eindigde, Perseus eerst Medusa en vervolgens de reus Atlas verschalkte... Drieëntwintig verhalen uit de Metamorfosen heeft Van Donkelaar opnieuw verteld en ze hebben gemeen dat er altijd wel iemand een gedaanteverandering doormaakt.
 
Ovidius’ Metamorfosen, gedateerd rond het begin van onze tijdrekening, zijn geestige vertellingen over goden en stervelingen, en hoe kleinmenselijk de opperwezens wel kunnen zijn in hun liefdesperikelen, nijaver en machtsbetoon. De Romeinse dichter schreef de verhalen in dactylische hexameters, een traditionele versvorm voor epische gedichten (o.m. de Ilias en de Odyssee zijn in dactylische hexameters geschreven) Deze versvorm steunt vooral op metrum, maar Van Donkelaar vertelt de verhalen op rijm in licht variërende, scanderende versvoeten. Ze houdt een gezwind tempo aan, vertelt met een poëtische stem en schalkse blik. De verheven toonaard die in de wereld van mythische helden en de klassieke goden aangeslagen wordt, krijgt gewoonlijk een pittig en prozaïsch tegengeluid in spreektaal. Zoals in het verhaal van Phaeton, die zijn vader de Zonnegod overhaalt hem eens met die ‘coole zonnewagen’ van hem te laten rijden. Vader waarschuwt nochtans in voor de risico’s die hij loopt als hij met het ‘gevleugeld vierspan’ langs de ‘hemelboog’ vliegt:  
 
‘Als het paardenspul
op hol slaat,
nou, dan zijn
de rapen gaar!’
 
Poëtische lijnen en spitse verzen vormen een natuurlijke samenhang en de teksten laten zich uitstekend voorlezen in een ritmische, niet dwingende cadans.
 
Sylvia Weve is Maria van Donkelaars uitgelezen partner in het vertellen van deze snedige verhalen. Ze krijgt daar ook volop de ruimte voor; de vormgever houdt de wervelende pagina’s, die voor meer dan driekwart gevuld zijn met Weves werk, maar net in evenwicht. Weve beeldt de hoogtepunten van de verhalen simultaan uit op vier tot acht bladzijden en laat de bizarre taferelen en excentrieke persoonlijkheden elkaar opvolgen. Gevallen helden, triomferende goden, vileine feeksen en smachtende deernen…, ze zijn een kolfje naar Weves hand. In snelle, rake lijnen en wierige bewegingen bevolken geëxalteerde personages de bladzijden. Je blik wordt onmiddellijk gevangen door de geanimeerde dynamiek, maar ook op het tweede zicht ontdek je tal van fijne, amusante details. De hooggeboren zonnegod is fonkelend uitgedost in Louis XIV-stijl, het geheim van Midas’ ezelsoren verspreidt zich in wifi-boogjes aan eenieder die het wil horen, Europa, dochter van koning Agenor, wordt bewaakt door twee security agenten in filmstijl, compleet in zwart pak, met zonnebril en oortje – en een knots… En ga zo maar door, Weve leeft zich onbeteugeld uit in het vertellen van een verhaal bij het verhaal.
 
Zo kreeg Midas ezelsoren is een heerlijk boek van twee topauteurs. Stijlvolle vormgeving en op groot formaat.

Maria van Donkelaar, Sylvia Weve: Zo kreeg Midas ezelsoren, Gottmer, Haarlem 2019, 112 p. : ill. ISBN 9789025770051. Distributie L&M Books 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies



ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri