Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 8, JULI 2016

Claire Freedman, Kate Hindly (ill.): Olivier & Vlek

door Katrien Maris

4+ - Een verhuis is voor de meeste kinderen een hele overrompeling. Dat is niet anders voor Olivier, die in zijn nieuwe huis in de stad de sfeer van het platteland en vooral zijn vrienden mist. Op een dag botst hij op een verdwaald hondje. Het diertje is overduidelijk gedomesticeerd, want hij sleept een rode lijn achter zich aan en draagt een bijpassende halsband met penning, waarop ‘Vlek’ staat. Olivier neemt Vlek mee en zijn verdriet om de verhuis is in één klap vergeten. Ze hebben het heel fijn samen, maar toch merkt Olivier dat Vlek ’s avonds altijd verdrietig wordt. Met een dubbel gevoel verspreidt hij posters met een foto van Vlek, bedoeld om diens baasje terug te vinden. Niemand reageert en na een poosje durft Olivier voorzichtig geloven dat hij en Vlek voor altijd samen zullen blijven. Maar tijdens een van hun ochtendwandelingen gaat Vlek er plots blaffend vandoor. Hij rent recht naar een meisje dat in een parkje verdrietig op een schommel zit. Zijn baasje, beseft Olivier meteen en zijn wereld stort opnieuw in elkaar. Maar al heel snel dringt het tot hem door dat de ontmoeting met dit meisje, Robijn, de start is van een mooie, nieuwe vriendschap.

De verhaallijn is suikerzoet, te mooi gepolijst tot een harmonisch geheel met een happy end en blijft juist daardoor erg op de vlakte. Het thema van gemis wordt wel aangehaald, maar wanneer Olivier Vlek ontmoet, lijken zijn zorgen opeens voorbij. Het aanpassingsproces dat hij doormaakt wordt niet verder uitgewerkt, waardoor een geforceerde vrolijke sfeer ontstaat die ver van de realiteit staat. Heel even lijkt het verhaal wat meer diepgang te krijgen, wanneer Olivier in Vleks gemis ’s avonds zijn eigen gemis herkent en vanuit deze herkenning actie onderneemt om zijn baasje te zoeken. Maar ook deze aanzet loopt al vlug dood in een kunstmatige vreugde omdat niemand reageert op de poster. In Oliviers totale ontreddering wanneer Vlek zijn baasje zelf terugvindt, zal elke kleuter zich zeker herkennen. Deze emotie wordt al even abrupt en kundig onder de mat geveegd: meteen nodigt Olivier Robijn ruimhartig uit om te komen spelen. In dit verhaal lijken lastige emoties vooral snel te moeten verdwijnen. Niet bepaald een houding die we onze kleuters willen meegeven.
 
Kate Hindly kan sfeer scheppen, zoveel is duidelijk .Ze heeft bovendien bijzonder veel oog voor kleine details die het verschil maken. Zo tekent ze bijvoorbeeld in fijne lijntekeningen, met een ietwat stripachtig karakter, paginagrote illustraties van appartementsblokken. Voor wie goed kijkt ,is er achter veel verlichte raampjes iets bijzonders te zien, zoals een balletdanseres of een heer die trompet speelt. De straatlantaarn verspreidt stemmig wit licht en kleurt de appartementsblokken saai grijsblauw tegen de donkerblauwe hemel, de typische aanblik van een stad ’s avonds. Een ander in het oog springend detail is dat Olivier altijd een rode trui draagt. Wanneer Vlek ten tonele verschijnt, met zijn rode halsband en lijn, is visueel meteen duidelijk dat ze bij elkaar horen. En Robijn maakt met haar rode laarsjes en jas dit plaatje compleet. Gelaatsuitdrukkingen realistisch weergeven is dan weer niet Hindly’s sterkste punt. De personages in dit boek hebben allemaal dezelfde cartoonachtige ,grote witte ogen met zwarte pupil of ze houden hun ogen gesloten. De mond wordt meestal voorgesteld door een omhoog wijzend zwart half cirkeltje bij blije gezichten en een neer wijzend zwart half cirkeltje of een simpel recht streepje bij verdrietige gezichten. Er is dus weinig differentiatie tussen de gelaatsuitdrukkingen van de verschillende personages, ze lijken wel aan de lopende band gekopieerd. Ook visueel spelen emoties in dit verhaal jammer genoeg de tweede viool.
 
Amsterdam : Querido 2016, [28] p. : ill. Vert. van Oliver and Patch door Bette Westera. ISBN 9789045119021
 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri