10+ - De 11-jarige Stazie, afkorting van Anastasia, heeft de
pest in omdat ze opeens opgezadeld wordt met twee nichtjes, leeftijdsgenoten.
Zij belandt middenin de touwtrekkerij en het gekibbel tussen Livia en Iris, die
elkaar niet kunnen uitstaan. Stazie wil niets liever dan haar normale leven en
de vriendschap met buurjongen Adam weer opnemen, maar daar steken de moeders
een stokje voor. Stazie moet een meisje leren worden, vindt vooral haar moeder,
terwijl de buurvrouw wanhopig wordt van de puberende Adam, die alleen met
Stazie contact wil. Met de intrede van de nichtjes sluit Adam zich ook van
Stazie af. Terwijl Stazie met wisselend succes Adam opnieuw voor zich probeert
te winnen, veruiterlijkt ze haar gramschap in haar 'gramzels', kleimonsters.
Martha Heesen
heeft andermaal heel bijzondere pubers neergezet. Adam bv. is een apart geval.
Hij is 13 en pubert in extreme mate. Hij weigert met zijn ouders te spreken,
omdat ze niet bij hem passen. Vanuit zijn nukkige 'ik' redigeert hij de wereld
rondom zich en trekt hij de aandacht naar zich toe. Wanneer hij die aandacht
met de nichtjes moet delen, keert hij zich ook van Stazie af. Er blijft enkel
nog het contact met de kat Habieb. In haar vacht verbijten zowel Adam als
Stazie hun frustraties.
Adam
is volop in de puberteit, maar Stazie hinkt op de grens van kind en puber nog
wat achterop. Haar stekels -- waar de titel aan refereert -- zijn nog niet zo
zichtbaar als die van Adam. In gedachten vervloekt ze haar moeder, tante en
nichtjes, maar uiterlijk blijft ze een gehoorzaam kind. Tegenover Adam is ze
vragende partij. Ze mist zijn aandacht zo erg, dat ze zijn grilligheid telkens
goedpraat. Maar haar opstandigheid groeit, vooral omdat ze zich meer en meer
bewust wordt van hetgeen Adam voor haar betekent. Verliefdheid steekt de kop
op, want ze voelt voor het eerst jaloezie voor de psychologe van Adam. Stazie
vindt dat zij alleen Adam kan begrijpen. Daarom heeft ze ook ontzettend schrik
dat Adam naar een kostschool zal gestuurd worden. Stazies zelfbewustzijn groeit
en om Adam niet helemaal te verliezen, durft ze thuis voor zichzelf opkomen.
Martha Heesen
heeft zich bijzonder goed ingeleefd in Stazie. Zij kijkt door haar ogen, voelt
mee met haar deels kinderlijke, deels puberale gevoelens en spreekt ook haar
taal. Stazies standpunt wordt bevestigd door de koptitels van de hoofdstukken,
die kinderlijk focussen op haar leven. Jonge pubers zullen Stazie perfect
aanvoelen. Voor Adam ligt het wat moeilijker, omdat zijn onmacht veel dieper
zit. Zijn toestand wordt niet uitgespit en sommigen zullen de komische
uitvergroting wel in vraag stellen.
Martha Heesen lezen is je onderdompelen in een
feestelijk taalbad. Korte zinnen wisselen af met spitse dialogen in een
ongekunstelde souplesse en wat Stazie betreft zijn er vooral veel
onuitgesproken gedachten. De personages worden met een paar pennentrekken
getypeerd. Humor is daarbij nooit ver weg.
Amsterdam : Querido, 2002, 82 p. ISBN
90-214-6703-8
Oorspronkelijk verschenen in De
Leeswelp 2002
deze pagina printen of opslaan