Vanaf negen jaar

JEUGDBOEKEN NR. 4, APRIL 2025

Kate DiCamillo, Julie Morstad (ill.): De poppen van Spelhorst. Een verhaal uit Norendië

door Katrien Maris

10+ - De kracht van boeken en verhalen is een geliefd onderwerp in het werk van de Amerikaanse schrijfster Kate DiCamillo. Dat komt mooi tot uiting in ondermeer Despereaux of het verhaal van een muis, een prinses, een schoteltje soep en een klosje garen (Querido 2009), waarvoor ze in 2004 de Newberry Medal in ontvangst mocht nemen, en in Het boek van Beatrice.
 
In de poppen van Spelhorst lezen we hoe de oude, eenzame zeekapitein Spelhorst in de etalage van een speelgoedwinkel handpoppen van een koning, een wolf, een meisje, een jongen en een uil ziet. Onmiddellijk is hij gefascineerd door de meisjespop.
 
‘Het meisje had het hartvormige gezicht en de violetkleurige ogen van iemand die Spelhorst lang geleden had liefgehad. Had liefgehad en was kwijtgeraakt. Liefgehad en kwijtgeraakt, liefgehad en kwijtgeraakt, het zich eeuwig herhalende verhaal van de wereld.’
 
Dit is slechts een greep uit de vele poëtische, haast filosofische zinnen in dit boek die je even laten stilvallen. Wanneer Spelhorst de meisjespop wil kopen, zegt de winkelbediende dat deze handpoppen enkel samen verkocht worden ‘want ze zitten in een verhaal.’ De kapitein stemt toe. Op zijn kamer zet hij de meisjespop voor zich op tafel en gooit de vier andere achteloos in zijn scheepskoffer. Al rouwend schrijft hij een brief die hij opgevouwen in de koffer steekt. ’s Avonds huilt de arme man zich in slaap en hij wordt niet meer wakker.
 
DiCamillo laat de poppen geanimeerd met elkaar babbelen wanneer er geen anderen in de buurt zijn. Ze maakt er bijzondere karakters van, met hier een daar een subtiel humoristisch trekje. De koning wil de volledige controle en eist dat iedereen hem gehoorzaamt. Dat leidt tot absurde uitspraken zoals ‘Ik ben een koning,’ zei de koning, ‘dus ik beveel dat iemand iets laat gebeuren. Ogenblikkelijk.’ De wolf -- DiCamillo koos voor een meisje -- is trots op haar scherpe tanden en wil woest en gevaarlijk zijn. Een aandoenlijk detail is haar allergie voor de veren van de uil, waardoor ze om de haverklap moet niezen. De observator in het gezelschap is de meisjespop. Zij wijst de andere poppen voortdurend op de schoonheid van de natuur en droomt ervan om een stuk van de wereld te zien, terwijl de jongen ernaar verlangt om een grootse daad te verrichten. De uil strooit zijn wijsheden net iets te kwistig rond, soms tot ergernis van de andere poppen. Zijn grootste wens is over de wereld vliegen.
 
Na de dood van de kapitein, wordt zijn scheepskoffer met de vijf handpoppen erin verkocht aan de voddenman. De poppen kunnen dit enkel lijdzaam ondergaan, maar hopen dat ze op weg zijn naar hun verhaal, waarover de winkelbediende sprak. Ze komen terecht in een groot landhuis. De zusjes Emma en Martha zetten de poppen naast elkaar op de schoorsteenmantel in een prachtige blauwe kamer en Emma wil meteen een toneelstuk voor hen schrijven, geïnspireerd op de brief die ze in de scheepskoffer vond. Hier verrast DiCamillo door de poppen uit elkaar te halen en hun elk een eigen verhaallijn te geven, waarin het meisje, de wolf, de jongen en de uil al even van hun droom kunnen proeven.  
 
De poppen worden weer samengebracht voor een majestueus slotakkoord. Het toneelstuk van Emma vertelt het levensverhaal van kapitein Spelhorst en tegelijkertijd ervaart de lezer hoe het stuk de dromen van alle poppen laat uitkomen. Bovendien zet de voorstelling Jane Twiddum aan het denken over haar eigen verwachtingen van het leven. Zij droomt van reizen en de wereld verkennen, net zoals de meisjespop. De laatste illustratie laat alles prachtig op zijn plaats vallen. Onder een nachtelijke sterrenhemel reist Jane op een kameel door de woestijn. Plukjes van haar losse, lange haren wapperen rebels in de wind en achter haar rug staat de koffer met de poppen. Hier voel je de kracht van dit gezelschap om in alle vrijheid nog meer verhalen naar boven te laten komen. Een veelbelovende vooruitblik naar het tweede deel van de deze trilogie.
 
Kate DiCamillo, Julie Morstad: De poppen van Spelhorst. Een verhaal uit Norendië, Lannoo,Tielt 2025, 160 p. : ill. ISBN 9789020900644. Vertaling van The Norendy Tales. The Puppets of Spelhorst door Harry Pallemans

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies



ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri