Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 1, JANUARI 2024

Edward van de Vendel & Jet Parent (ill.): De restjes van de zon

door Frauke Pauwels

Wie in de wintermaanden het licht mist, vindt verlichting in het hartverwarmende prentenboek De restjes van de zon van de veelzijdige auteur Edward van de Vendel en debuterend illustrator Jet Parent. Veldmuis vraagt zich af ‘waar de restjes zijn’ van het zonlicht dat wekenlang naar beneden goot: ‘Er moet nog wat over zijn, ergens.’ Samen met Eekhoorn gaat zij op zoek, tot bij de mensenwoning waar ’s winters niemand is. Maar als ze nog wat verder weg iets oranje vinden en Das, Vos en Uil erbij halen om het los te wrikken, blijkt de zon toch écht ‘een schavuit’…  

De prenten van Parent trekken meteen de aandacht. Haar natuurtekeningen in (hoofdzakelijk) vet aangezet kleurpotlood, vaak opgebouwd uit talloze strepen en enkele grotere vlakken, nodigen uit lang te kijken. Aanvankelijk is het moeilijk te begrijpen waarom de dieren dit bos als somber en grijs ervaren: paars- en blauwtinten vervangen grijswaarden, en her en der lichten gras en struiken in variaties van geel en groen op. Zo krijg je als lezer en kijker het gevoel een kennisvoorsprong te hebben op de dieren. Jij weet immers al dat het moois en lichts overal voor het rapen ligt. Slechts enkele prenten tonen hoe de dieren het bos wellicht echt ervaren. Op een ervan weerspiegelt een plas de zwarte, kale takken en grauwe lucht, op een andere jaagt de wind bijna voelbaar door de zwarte boomtoppen.
 
In de tekst wordt de somberte explicieter neergezet. De zoektocht van de dieren volgt het bekende patroon van herhaling, waarbij ze onderweg ook andere dieren aanspreken, maar er nergens iets lichts of kleurrijks te vinden is. Van de Vendels vakmanschap is duidelijk: hij slaagt erin de tekst erg toegankelijk te houden, en tegelijk oog te hebben voor frisse bewoordingen. Dialogen en natuurbeschrijvingen ademen de groeiende moedeloosheid van de dieren. ‘De dikke dennentak was door al die duizenden druppels nog lager gezakt. Ze moesten hun kop laten hangen, anders pasten ze er niet meer onder.’ Als altijd biedt Van de Vendel ook luchtigheid en hoop, in het tegen elkaar opbiedende gemopper op de zon, en – uiteindelijk – wanneer de dieren hun vrolijkheid terugvinden.
 
De warmte en boodschap die De restjes van de zon biedt, echoot sterk die van Frederick van Leo Lionni, voor wie vertrouwd is met het klassieke prentenboek uit 1967, dat sindsdien talloze keren is herdrukt. Ook daarin zorgt een muis ervoor dat in de wintermaanden het licht bewaard blijft. Voor dergelijke hoopvolle en tedere winterverhalen is er – zeker in de woelige wereld van vandaag – gelukkig altijd plek. Het is te hopen dat vele mensen De restjes van de zon weten te vinden.
 
Edward van de Vendel & Jet Parent: De restjes van de zon, Querido, Amsterdam 2023, 34 p. : ill. ISBN 9789045129020. Distributie L&M Books 

deze pagina printen of opslaan