Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 1, JANUARI 2024

Hans en Monique Hagen, Noëlle Smit (ill.): Meer meer méér!

door Martina van der Logt

2+ - Hans en Monique Hagen schrijven de mooiste gedichten. Mijn persoonlijk favoriete bundel blijft Jij bent de liefste (Querido 2002). Prachtige kleine gedichtjes met een diepere laag, een romantisch kindbeeld dat eraan ten grondslag ligt en bijpassende zachte illustraties van Marit Törnqvist. Als je zo’n bundel zoekt dan ben je bij Meer meer méér! aan het verkeerde adres.  

Meer meer méér! is een boekje van karton: klein, handzaam en hufterproef voor de peuters voor wie het geschreven is. Van een romantische kindbeeld is niet uitgegaan in dit boekje. Bij dit grappige en een beetje recalcitrante gedicht is duidelijk de peuterpuber in gedachte gehouden. De ondeugende leeuw die de lezer aankijkt vanaf de kaft onderschrijft dat. De ontwarde bol wol die start aan zijn poten loopt als een rood-blauwe draad door het verhaal en dient als speelgoed voor de vrolijke dieren die meer, weer en nog een keer willen springen, spelen, vliegen en zingen.
 
Door de wisseling van cadans en rijmschema loopt het gedicht niet altijd even lekker op iedere bladzijde, hetgeen voor de voorlezer wel prettiger zou zijn. Dit lijkt een eerste voorbode dat Hans en Monique Hagen de voorlezer willen tergen. Daarover later meer.
 
Meer meer méér! is absoluut een vermakelijk verhaal. Het boek nodigt uit tot interactie en beweging. De prachtige, kleurrijke dieren, getekend door Noëlle Smit, maken het verhaal een feest voor het oog. Ze nodigen uit tot aanwijzen, benoemen en natuurlijk tot het oefenen van dierengeluiden. Tot zover is er nog geen wolkje aan de lucht. Op het einde wordt het voor de voorlezende ouder, die zijn peuterpuber op bed wil leggen echter een ware thriller.
 
De vraag of we dan nu zullen gaan slapen wordt met het favoriete woordje van de peuter beantwoord: Nee nee néé! De gezellige kleurrijke dieren veranderen in een treuzelende slak, spannende krokodillen en in wol verstopte dieren die niet gevonden willen worden.  
 
‘Ik ga me verstoppen
Niemand die me ziet.
 
En ik wil nog niet,
nog lange niet,
nog lánge niet naar bed!’
 
De horror is compleet voor de vermoeide voorlezer, wanneer het boekje eindigt met:
 
‘En zullen we dan
Álles
nog een keer?
 
Dansen, klimmen, springen,
weer weer wéér!
Dansen, zwemmen, zingen,
meer meer méér!’
 
Tegen zulke ophitsende retoriek is menig volwassene al niet opgewassen, laat staan een twee- of driejarige rebel. Iedereen met een peuter kan weten dat dit verhaal favoriet zal zijn, want als iets een hit is onder deze eigengereide doelgroep, dan is het wel herhaling, herhaling, herhaling. Dit boekje is zo rijk in te zetten dat ik bang ben dat de voorlezer uitgeput en met trillende stem die ‘vreselijke’ laatste bladzijde zal voordragen en met tranen in de ogen zal moeten vragen:
 
‘En zullen we dan
álles
nog een keer?’
 
Veel succes, beste voorlezer., veel succes De peuterpuberteit duurt maar twee jaar.
 
Hans en Monique Hagen, Noëlle Smit: Meer meer méér!, Querido, Amsterdam, 20 p. : ill. ISBN 9789045129488. Distributie L&M Books 

deze pagina printen of opslaan