De meeste belevenissen en gedachten hebben de
eigenschap verloren te gaan. Je kunt niet alles blijvend in je kop opslaan. Sommige
schrijvers gaan vlijtig tegen de wet van de vluchtigheid in en leggen hun
verblijf in de werkelijkheid ruim vast. Iets zet hen daartoe aan. Ego,
schrijfdrang, het willen bezweren van de vergetelheid: het speelt allemaal een
rol.
Kees Klok
(Dordrecht, 1951) publiceert met Verder van huis, Literair
dagboek 1987-1988 nummer
acht van zijn reeks literaire dagboeken. Als twintiger was Klok al stelselmatig
bezig met zijn letterkundige ambities. Daar komt in eerste instantie het
adjectief ‘literair’ dus vandaan. Gaandeweg blijkt uit de ontwikkeling van
Kloks oeuvre dat niet het literaire aspect, maar vooral het bezweren van de
vergetelheid zijn diepste drijfveer is. De eerlijkheid die hij daarbij aan de
dag legt, rechtvaardigt het predicaat literair voor de sterkste passages in
zijn dag- en brievenboeken.
Verder van huis tipt, naast ditjes en datjes, zaken
aan die later van belang zullen blijken voor de vorm van Kloks schrijverschap. Klok
is van origine leraar en historicus. In zijn dagboeknotities (vanaf 1975) geeft
hij onder meer vrijmoedig commentaar op de stroom van onderwijsvernieuwingen
die het leraarsvak, ook al in de jaren tachtig, tot een dubieus genoegen
maakte. De rol van de gemeente Dordrecht daarbij en sowieso de handel en wandel
van de lokale ambtenarij en bestuurders zijn voor de auteur vaak een bron van
ergernis en vermaak.
Waar Klok tot in het laatste kwart van de jaren tachtig vooral verwijlde
in het Dordtse, kondigt zich in dit dagboek een verandering aan. De schrijver
gaat voor een tijd letterlijk verder van huis: hij krijgt een beurs voor een seminar
aan de universiteit van Minnesota. Zijn verblijf in Minneapolis levert het
nodige op. De historicus Klok verbreedt zijn vakkennis, volgt colleges bij
inspirerende docenten en legt veel internationale contacten. Wat de
wetenschappelijke vreugde nog overstijgt, is de aanwezigheid van een
vrouwelijke seminar-gast uit Griekenland: Stella Timonidou uit Thessaloniki.
Hier is het
nodig om te wijzen op publicaties van Klok die een meer algemene waarde hebben
dan de toch vooral op Dordrecht en ommestreken gerichte dagboeken. Vanaf 2015 verschenen
er twee delen ‘brieven aan Stella’. Het gaat bij deze ‘romans in briefvorm’ niet
alleen om een monumentje voor de veel te vroeg overleden echtgenote van de auteur,
maar ook om een interessante ontwikkeling in literair opzicht. Brieven aan
iemand die er niet meer is, ontaarden bij Klok niet in een al te particulier
rouwproces, maar zijn eerder een startpunt voor een onbevangen blik op vooral
de Griekse samenleving waarmee Klok sinds zijn huwelijk zo vertrouwd is
geraakt. In dit dagboek van 1987-88 voelen we niet alleen de liefde voor
Stella, maar ook een passie voor Griekenland ontluiken. Verder van huis is
daarmee een opmaat naar de ook bij uitgeverij Liverse verschenen romans in brieven.
De stijl van
Klok is over het algemeen luchtig. En of het nu om Dordrecht of om Griekenland
gaat, zijn gevoel voor ironie is nooit ver weg.
Kees Klok: Verder van huis.
Literair dagboek 1987-1988, Liverse, Dordrecht 2023, 196 p. ISBN 9789492519443
deze pagina printen of opslaan