Sommige dingen mogen onveranderd
blijven: ze zijn boordnodig en waardevol op zich, zonder mee te draaien met de
hysterische modes of de commerciële logica. Een van die blijvers is Het Liegend Konijn, het enige
tijdschrift dat uitsluitend aan creatieve poëzie is gewijd in ons taalgebied.
Het recept is daarbij eenvoudig. De eenmansredactie Jozef Deleu selecteert
gedichten die nog niet eerder ergens werden gepubliceerd. Jong en oud krijgen
evenveel kansen en worden broederlijk en zusterlijk naast elkaar afgedrukt.
Alles staat of valt met de samensteller, maar niemand heeft
zo een brede kennis van de poëzie als Jozef Deleu. Ieder halfjaar slaagt hij er
opnieuw in een rijk en kwalitatief hoogstaande aflevering in boekvorm op de
markt te brengen. Wie een goed beeld wil krijgen van wat dichters vandaag
bezighoudt, hoe ze schrijven en welke nieuwe talenten zich aandienen, kan
gewoonweg niet zonder Het Liegend Konijn.
Het is onbegonnen werk de meer dan dertig dichters hier voor te stellen, en
zelfs een lijstje namen is onmogelijk. Bij de gevestigde waarden valt aan
Vlaamse zijde onder meer werk op van Marc Tritsmans, Paul Bogaert, Peter
Verhelst en Kurt de Boodt. Indringend zijn zeker ook de laatste gedichten van
Marc van Tongele, zinnelijk en kosmisch maar tegelijk ook een uitdrukking van
kwetsbaarheid. Aan Nederlandse zijde tekenen Marc Reugebrink en Marieke Lucas
Rijneveld present, en Arnoud Rigter valt op met een reeks gedichten waarin de
mens als een soort van riskant ‘experiment’ wordt voorgesteld.
Ook bij de nieuwe(re)
dichters valt de grote aandacht op voor taalbeheersing, doorgaans in combinatie
met een eigentijdse kijk op mens en wereld. Francesca Birlogeanu schrijft
grotesk aandoende verhaaltjes, waarin absurde beelden en maatschappijkritiek
worden verbonden. Lisa Rooijackers transformeert familieleden tot (gefaalde)
goden maar evengoed tot exotische wezens, wat contrasteert met hun gewone
uiterlijk en hun gewone bezigheden. En Emma Laura Schouten presenteert een
aantal gedichten over de oerkracht van het water, met waterwezens die even
fantasierijk als barok zijn. Algemeen valt trouwens op hoeveel dichters vandaag
kiezen voor talige uitbundigheid: het mag wat meer zijn, de lengte van het
gedicht en van de versregels, de opsommingen van beelden, de eindeloze
transformaties en aanvullingen…
En
ja, ook Evi Aarens maakt opnieuw haar opwachting. De jonge dichteres, die naar
verluidt een man van middelbare leeftijd zou zijn, presenteert haar eigen
versie van de canto’s. Het lyrische ik wordt door Beatrijs (de Beatrice van
Dantes Divina commedia) meegenomen op
een wonderlijke tocht. Aarens werd indertijd door Jozef Deleu ‘ontdekt’, en
haar aanwezigheid bewijst hoezeer Het
Liegend Konijn een laboratorium blijft voor levende en levendige dichters.
In zijn woord vooraf klaagt de redacteur de onverschilligheid van
beleidvoerders en verantwoordelijken voor de cultuur aan, maar meer nog dan
zijn terechte oprispingen vormt deze aflevering een zoveelste illustratie van
hun ongelijk en hun onvermogen.
Jozef Deleu (red.):
Het Liegend Konijn. 2023/1, Pelckmans, Kalmthout 2023, 216 p. ISBN 9789463374101. Distributie Pelckmans
Uitgevers
deze pagina printen of opslaan