Vertaald proza

BOEKEN NR. 3, MAART 2020

Paolo Cognetti: Zonder de top te bereiken. Een reis door de Himalaya

door Inge Lanslots

Dat bergen centraal staan in het leven én het oeuvre van de in Milaan geboren Paolo Cognetti (1978) is gemeengoed geworden. En toch blijft hij verbazen met elke existentiële en literaire wending die hij neemt. Rond zijn veertigste besloot Cognetti samen met twee Italiaanse vrienden naar Dolpo te trekken, een afgelegen en onherbergzame regio in het noordwesten van Nepal. Samen met nog andere reiskompanen, waaronder een hond, legde hij 300 km af, doorkruiste hij acht passen op zo’n 5000 meter hoogte van de Himalaya, zonder, zoals de titel van zijn recente werk al aangeeft, ook maar een bergtop te bereiken.
 
Dat laatste was Cognetti’s doel ook niet. In buurland Nepal hoopte hij echter het Tibet van zijn verbeelding te vinden, ver weg van alle kapitalistische invloeden. Ook wilde hij afscheid nemen van zijn jeugd, ging hij verder op zoek naar zichzelf en stootte hij tijdens zijn uitdagende tocht meermaals op zijn fysieke grenzen. ‘Ik wist dat je in de bergen altijd alleen loopt, ook als je met iemand samen bent, maar ik was blij mijn eenzaamheid met deze reisgenoten te kunnen delen.’ Volgens de Tibetanen, zo zegt Cognetti, die beproevingen het werk van demonen, die op zich niet kwaadaardig zijn voor de mens, maar wel streng… In Tibet heeft een reis overigens geen doel, maar dwingt die je tot rondzwerven. Dat ervaart ook de lezer terwijl Cognetti temidden van een overweldigende natuur stilstaat bij de diepere betekenis van handelingen, begroetingen en gebruiken.
 
Toevallige ontmoetingen gaven Cognetti voer tot nadenken, maar met de beschrijving zijn reis treedt de auteur ook in de voetsporen van de Amerikaan Peter Matthiessen, die samen met bioloog George Schaller besloot een voettocht te maken om niet alleen de blauwe schapen (afgebeeld op de cover) in de bronsstrijd te observeren, maar ook hun natuurlijke vijand, het sneeuwluipaard. Matthiessens reisverslag in dagboekvorm, getiteld De sneeuwluipaard (1987), geeft de innerlijke ontwikkeling van de mens in een confrontatie tussen het leven van de auteur, westerse opvattingen en de Tibetaanse filosofie weer.
 
Ook Cognetti’s Zonder de top te bereiken. Een reis door de Himalaya is een reisverslag, maar dan opgedeeld in vier hoofdstukken en verlucht met mooie tekeningen die de het verslag verder visualiseren zonder belerend noch te informatief zijn. De eerste bladzijden lezen wellicht wat stroef, maar dan ontdekt de lezer de gelaagdheid van de tekst. Naast de filosofische bespiegelingen herinneren bepaalde passages aan Italo Calvino’s De onzichtbare steden (2003), het fictieve reisverslag waarin ontdekkingsreiziger Marco Polo de vijfenvijftig door hem bezochte steden met een ongekende lichtheid en vertelkracht portretteert. Met Zonder de top te bereiken brengt Cognetti ten slotte ook een eerbetoon aan Fitzgerald, Hewingway en Tiziano Terzani, de journalist-auteur-filosoof bekend om zijn grondige kennis van Zuidoost-Azië.
 
Paolo Cognetti: Zonder de top te bereiken. Een reis door de Himalaya, De Bezige Bij, Amsterdam 2020, 144 p. ISBN 9789403185804. Vertaling van Senza mai arrivare in cima: viaggio in Himalaya door Yond Boeke en Patty Krone. Distributie Standaard Uitgeverij 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies



ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri