Nederlands proza

BOEKEN NR. 7, JULI 2019

Lydia Verbeeck: De gestolen glasramen

door Jooris van Hulle

Lydia Verbeeck heeft naam en faam verworven als auteur van historische thrillers. Met haar roman De gestolen glasramen focust zij, in een dubbelverhaal dat vanuit de zestiende eeuw reikt naar het begin van de voorbije twintigste eeuw, op de geschiedenis van de Italiaanse koopmansfamilie Affaitati, die vanuit Antwerpen en Lier haar invloed wist uit te breiden tot in het West-Vlaamse Gistel.  
 
Mede dankzij zijn aandeel in de beveiliging van Antwerpen krijgt Gian Carlo Affaitati van Karel V de adellijke titel ‘heer van Gistel’ aangereikt. Voor hem een bekroning, voor de edellieden-van-afkomst een blamage dat nu ook kooplui in de adelstand worden verheven. Snel blijkt dat Gian Carlo de luxe van Antwerpen en zijn buitenwoonst in Lier zal moeten missen: Gistel heeft hem weinig te bieden, ‘algemene toestand van verval deed hem zich afvragen of het kasteel wel de moeite waard was. De hele stad vertoonde trouwens dezelfde tekenen.’ Als hij dan verder af te rekenen krijgt met corrupte rentmeesters en pachtophalers zal hij echt op zijn strepen moeten staan om alles ten goede te keren.
  
In een wervelend verhaal, waarin Gian Carlo’s broers Gian Battista en Luigi een rol komen opeisen, onder meer waar het een juweel betreft dat de keizer opeist als bezit uit familie-erfenis, tekent Verbeeck de persoonlijke bekommernissen van Gian Carlo Affaitati uit. Zijdelings, in een nevenverhaal dat mee de sfeer van die zestiende eeuw moet inkleuren, wordt onder meer nog het verhaal verteld van de zuster Marga, die het slotklooster waar ze zich gevangen voelt, ontvlucht.  
 
Aanleunend bij deze historische schets ontwikkelt Verbeeck dan het verhaal van kunstverzamelaar Paradis, die alles in het werk stelt om de glasramen die Gian Carlo ooit schonk aan de Sint-Gummaruskerk in Lier, in zijn bezit te krijgen. Dat hij daar redenen toe heeft, wordt in een eerder geforceerde kunstgreep aangebracht: zijn verre voorouder moet de dochter zijn geweest van Affaitati, die een avontuurtje heeft gehad met zijn dienstmeid Dotti Pladijs. Van Pladijs naar Paradijs en ten slotte Paradis: het wordt allemaal wat opzichtig aan elkaar gelinkt. In wezen had Verbeeck die toevoeging naar onze tijd niet echt nodig. Haar verhaal over de familie Affaitati overtuigt al voldoende op zich, zo levendig en gedetailleerd wordt de zestiende eeuw in beeld gebracht.

Lydia Verbeeck: De gestolen glasramen, Davidsfonds, Leuven 2019, 300 p. ISBN 9789059089600. Distributie Standaard Uitgeverij 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies



ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri