Nederlands proza

BOEKEN NR. 5, MEI 2019

Nico Dijkshoorn : Ooit gelukkig

door Jo Vanderwegen

Nico Dijkshoorn is, naast columnist in het populaire televisieprogramma De Wereld Draait Door, ook muzikant en schrijver van beroep. Hij treedt veelvuldig op met zijn werk. Zijn absurdistische gedichten geschreven onder het pseudoniem P. Kouwes en zijn voetbalverhalen (onder meer in De tranen van Kuif den Dolder – Atlas/Contact, 2014) werden vroeger al geprezen. Later werd de toon van zijn teksten persoonlijker, hoewel ze steeds relatief afstandelijk bleven.
 
Ooit gelukkig is aangevat als een poging tot het doorgronden van de moeder van de auteur, die vond immers dat na vader, ook moeder recht had op een boek. Dijkshoorn werd meermaals verweten – en erkende ook – dat hij in Nooit ziek geweest (Atlas/Contact 2012) te hard was geweest voor zijn vader. In dat boek beschrijft Dijkshoorn namelijk zijn vader als een onwelwillend man die geen tegenspraak duldt. De verhouding tussen vader en zoon is duidelijk erg labiel. Wanneer zijn moeder kort na zijn vader overlijdt, besluit Dijkshoorn het in een boek over haar anders aan te pakken.  
 
Al heel snel lopen de dingen echter anders dan gepland: Dijkshoorn krijgt een TIA (een beroerte), moet herstellen, en wordt angstiger dan ooit. Nog meer TIA’s en paniekaanvallen op de meest onverwachte momenten volgen – ook tijdens optredens. Slechts steunend op zijn vrouw, slaagt hij erin een schijn van normaliteit op te houden. En zo werd Ooit gelukkig het verslag van hoe je leven in één klap kan veranderen, alsook een reflectie op het verleden, thuis, toen vader en moeder nog leefden.  
 
Dijkshoorn toont zich in zijn jongste roman uiterst kwetsbaar. Hij beschrijft open en eerlijk zijn angsten en de fouten die hij maakte in de contacten met zijn familieleden. Van één ding raakt hij echter niet verlost, ook al realiseert hij zich dat zelf ook: ondanks goede voornemens draait het in Ooit gelukkig toch weer om hemzelf, veel meer dan om zijn moeder, zoals oorspronkelijk de bedoeling was. En daarin erft hij de eigenschap die hij het meeste verfoeide in zijn vader…  
 
Dat alles beschrijft Dijkshoorn scherp en helder en, zoals vertrouwd, met humor, speels en to the point. Dijkshoorn geeft vooral een beeld van de worsteling die hij voert met zichzelf, ten prooi aan lichamelijke kwalen en overpeinzingen. Het is geen fraai beeld, maar tekent de schrijver zoals hij zelf weet dat hij is. Die eerlijkheid wekt sympathie bij de lezer – en maakt het boek lezenswaardig, maar nergens larmoyant.
 
Nico Dijkshoorn: Ooit gelukkig, Pluim, Amsterdam 2019, 220 p. ISBN 9789492928214 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri