Vertaald proza

BOEKEN NR. 10, NOVEMBER 2017

Jens Christian Grøndahl: Vaak ben ik gelukkig

door Anja Goyens

‘Ik mis hem, mijn man, onze man, ik mis hem zo erg.’ Over dat gemis gaat deze nieuwste roman van Jens Christian Grøndahl. Over Ellinor, een vrouw die weduwe wordt en op dat keerpunt in haar leven de verwrongenheden van het verleden onder ogen moet zien. Ze vertelt het verhaal van twee bevriende koppels: Anna en Georg, en zijzelf en Henning. Tijdens een wintervakantie in de Dolomieten komen Anna en Henning om bij een ski-ongeluk. Georg en Ellinor blijven achter. Na een tijdje komt aan het licht dat Anna en Henning een affaire hadden. Na hun dood groeien Georg en Ellinor meer en meer naar elkaar toe. Uiteindelijk trouwen ze  – waarbij Ellinor zelfs Anna's jurk draagt – en neemt Ellinor de zorg over de twee kinderen van Georg en Anna op zich.
 
De lezer komt dit alles maar beetje bij beetje te weten en moet zelf goed opletten en de puzzelstukjes bij elkaar leggen. Vooral in het begin van het boek is het vaak moeilijk om de twee koppels uit elkaar te houden, maar dat is naar alle waarschijnlijkheid ook de bedoeling. Hun levens vloeien in elkaar over – in een zee van verraad, berouw, en onuitgesproken verdriet. Ellinor noemt Georg ‘mijn man, onze man’: ze richt zich doorheen het boek tot Anna, die haar beste vriendin was en die ze, ondanks haar verraad, ook nog steeds mist.
 
Grøndahl legt in zijn romans meestal de nadruk op de psychologische elementen, eerder dan op de plot. De keuze voor de 'jij'-vorm in dit boek is daarbij bijzonder effectief. Ellinor richt zich tot haar overleden vriendin Anna, niet tot de lezer dus. Ze legt het zelf zo uit:  
 
‘Het zit hem in de woorden, die moeten tot iemand worden gericht. Anders staan ze alleen maar in het woordenboek te wachten tot het ophoudt met regenen.’  
 
Nu Ellinor alleen achterblijft, na een leven dat ze eigenlijk niet ten volle heeft kunnen leven, overvalt haar de behoefte om te praten – niet alleen over wat haarzelf, Anna, Henning en Georg is overkomen, maar ook over een geheim uit haar verleden waarover ze nog nooit iemand heeft verteld.
 
Zo brengt de auteur, in een roman van slechts 150 pagina's, een heel leven in beeld, en slaagt hij erin de tristesse en het tekortschieten voelbaar te maken voor de lezer. Een boek waarin elk woord op zijn plaats staat en doel treft.
 
Jens Christian Grøndahl: Vaak ben ik gelukkig, Meulenhoff, Amsterdam 2017, 150 p. ISBN 9789029090124. Vertaling van Tit er jeg glad door Femke Blekkingh-Muller. Distributie: Lannoo 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri