Vertaald proza

BOEKEN NR. 12, NOVEMBER 2016

Rodrigo Hasbún: Woeste jaren

door Hugo Van Hoecke

Boliviaanse auteurs met internationale uitstraling zijn dun gezaaid, zeker de laatste eeuw is het ver zoeken geblazen. We kunnen dus enkel aangenaam verrast zijn wanneer een jongere als Hasbún de aandacht van het Spaanstalig leespubliek weet te veroveren en, meer nog, zich bij zijn tweede roman meteen manifesteert als een veelbelovend romancier. Het thema voor dit relatief kort maar intens verhaal diepte hij op uit de woelige Boliviaanse geschiedenis van de laatste vijftig jaar, met name de onstuimige jaren 70 van vorige eeuw, de periode van revoluties en contrarevoluties in een toenmaals uitermate gedestabiliseerd land. Hij rakelt de – nu vrijwel vergeten – hectische episode op tijdens dewelke kleinere guerrillagroepen, kort na de dood van Che Guevara himself, diens erfenis poogden te redden door op bescheiden schaal acties te ondernemen die de Staat permanent onder spanning hielden.
 
Een van deze naïeve maar vastberaden idealisten was een Duitse twintiger, Monica Ertl, dochter van Hans Ertl, die zelf in de Tweede Wereldoorlog de fotograaf van maarschalk Rommel was en voordien ook cameraman van Leni Riefenstahl. Na de oorlog week de familie zoals zovele andere uit naar Zuid-Amerika, waar Hans zich verder wijdde aan de documentaire fotografie terwijl zijn dochters, in deze totaal nieuwe context, hun leven op de rails poogden te krijgen. Vooral Monika viel dit erg zwaar, ze raakte in het vaarwater van de revolutionaire beweging en overleefde het niet: na jaren van onderduiken werd ze uiteindelijk gedood door de ordetroepen, beestig vermoord zeg maar. Gelukkig krijg je dat in het boek niet beschreven, daar draait de auteur met veel feeling omheen.

Dit verhaal handelt niet uitgebreid over de guerrilla als zodanig, geenszins over het verleden dat de familie Ertl met zich meesleepte, niet echt over de toestanden die men in Bolivia aantrof. Het dissecteert gewoon de interne relaties tussen de familieleden, gaat (met mate) op zoek naar drijfveren, en poogt sec een beeld te schetsen van wat voor iemand deze Monika was en wat ze uitrichtte. Dat beeld krijgt vorm doorheen een erg handig opgezette constructie : het verhaal wordt met name beurtelings aangebracht door Monika’s beide zussen Trixi en Heidi, haar vriend Reinhart, en Monika zelf (in de jij-vorm). Aaneengeregen creëert dit snoer van relevante ‘getuigenissen’ het dramatisch levensverhaal van Monika, dat op de lezer overkomt alsof die zit toe te kijken op een onontkoombare tragedie die zich voor zijn ogen afspeelt.
 
Wat een pleidooi had kunnen worden voor anti-establishment denken of anderszins is uiteindelijk het menselijk verhaal geworden van een faliekant verlopen leven, op serene wijze vertolkt en wars van elke ideologische ondertoon. Door zijn directe, kordate stijl zonder zich actief in het verloop te mengen heeft Hasbún de juiste toon gevonden om deze heikele ‘anekdote’ uit de Boliviaanse geschiedenis recht te doen wedervaren. Van deze man wil ik nog meer lezen.
 
Amsterdam : Atlas/Contact 2016, 125 p. Vert. van Los afectos door Brigitte Koopmans. ISBN 9789025447939 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri