Misdaad

Leif G.W. Persson: De man die de draak doodde

door Anja Goyens

Dat thrillerauteurs al eens graag kiezen voor een hoofdpersonage dat niet echt sympathie opwekt, met zijn eigen (psychische) problemen worstelt of een echte underdog is: het is niet nieuw. In de categorie ‘onsympathiek’ wordt met hoofdinspecteur Evert Bäckström echter een nieuwe topper gecreëerd. Hij is arrogant, racistisch, corrupt, nors, vol van zichzelf en ronduit vervelend. Ondanks dat alles wordt hij omringd door de goede zorgen van een aantal vrouwelijke collega’s, terwijl zijn mannelijke collega’s hem niet kunnen luchten. Dat tweede is begrijpelijk, het eerste onwaarschijnlijk. Hij wordt meermaals omschreven als een klein, dik mormel, terwijl hijzelf ervan overtuigd is dat hij vrouwen aantrekt als vliegen en dat elke vrouw wel eens zou willen proeven van wat hij zelf nogal plat omschrijft als ‘de Bäckströmse supersalami’. Misschien heeft Bäckström vooral nood aan een goede therapeut die hem van die waanideeën kan afhelpen.
Het verhaal: een oude alcoholist wordt dood aangetroffen in zijn appartement. Hij is bewerkt met een pannendeksel, een behangershamer en een bevlekte das. Hij wordt gevonden door de krantenjongen (door Bäckström voortdurend 'roetmop' genoemd), die vervolgens eveneens vermoord teruggevonden wordt in zijn eigen krantenkarretje. Bäckström en zijn team hebben nu een dubbele moord op te lossen, en bovendien lijkt er ook nog een link te zijn met een overval op een geldtransport die in een bloedbad eindigde. Het zijn vooral de medewerkers van Bäckström die het werk doen en mogelijke pistes verkennen. Waste de vermoorde dronkaard geld wit voor de criminelen die het geldtransport overvielen? Was de krantenjongen wel zo onschuldig als hij op het eerste gezicht leek? Toch is het Bäckström zelf die onverwacht in het onderzoek belandt wanneer hij thuis bezoek krijgt van drie van de criminelen – een bezoek dat voor twee van hen met de dood eindigt, aangezien Bäckström net zijn dienstwapen terug heeft en ook nog andere verweertechnieken onder de knie blijkt te hebben waar geen kogels aan te pas komen.
Hoewel het boek door collega-auteur Liza Marklund op de achterflap omschreven wordt als 'briljant, grappig en vreselijk spannend' zal zeker niet elke lezer die mening toegedaan zijn. De humoristisch bedoelde schrijfstijl begint al snel – héél snel – op de zenuwen te werken, de ontwikkeling van de plot is vaak te zeer ondergeschikt aan de figuur van Bäckström, en de ontknoping is te vergezocht zodat heel wat lezers met een onvoldaan gevoel zullen achterblijven. De man die de draak doodde is het tweede deel in de thrillerserie waarin Evert Bäckström centraal staat. In het Zweeds is er ook al een derde deel verschenen. Of er nood is aan een Nederlandse vertaling van dat derde boek, is nog maar de vraag.

Leif G.W. Persson, De man die de draak doodde, Prometheus Amsterdam, 2014, 397 p., € 7,5. ISBN 9789044626988. Vert. van: Den som dödar draken : en roman om ett brott door Elina Van der Heijden / Kim Snoeijing. Distributie: WPG Uitgevers

Oorspronkelijk verschenen in de Leeswolf 2014

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri