Misdaad
BOEKEN NR. 8, OKTOBER 2023
Helen Fields: De schaduwman
door Karen Vandyck
Helen Fields is vooral bekend van de spannende reeks rond
rechercheurs Ava Turner en Luc Callanach. In De schaduwman is er geen
spoor van beide detectives en eisen forensisch psychologe Connie Woolwine en
inspecteur Brodie Baarda de hoofdrollen op. Fields schuift haar belangrijkste
reeks echter niet helemaal aan de kant. Zo duiken er nog enkele nevenpersonages
op, zoals een personage dat in Fields vorige boek Perfecte
wraak sneuvelde, maar dat heb je als boeken niet in volgorde vertaald
worden. Fields schreef De schaduwman immers al in 2021, een jaar vóór Perfecte
wraak.
De
Amerikaanse psychologe Connie Woolwine (die trouwens ook even opduikt in Perfecte
wraak) is naar Edinburgh gestuurd om met haar expertise het team zware
misdrijven onder leiding van inspecteur Brodie Baarda bij te staan. Elspeth
Dunwoody is ’s avonds spoorloos verdwenen in de buurt van haar huis en omdat
Elspeth de dochter is van een hooggeplaatste bestuurder van een techbedrijf met
veel politieke contacten, is Woolwine vanuit de Verenigde Staten overgevlogen.
De ontvoering van Dunwoody is echter niet de enige vreemde zaak, want pas werd
het lijk van Angela Fernycroft in haar eigen bed gevonden. Op haar lichaam
treffen de speurders bloedvlekken aan van de dader die blijkbaar een stevige
kopstoot van zijn slachtoffer heeft gekregen. Er zijn geen duidelijke links
tussen Dunwoody en Fernycroft, maar Woolwine gelooft dat dit het werk is van dezelfde
man. Wanneer ook de tiener Meggy verdwijnt, lijkt het er helemaal op dat de
slachtoffers schijnbaar lukraak gekozen zijn.
Buiten het feit dat er nieuwe
hoofdpersonages zijn, verandert Fields niet veel aan haar succesformule. Donker
geweld, een stevige portie spanning, hier en daar een vleugje humor en een
aimabel speurdersduo dat op zoek is naar een verknipte moordenaar. Woolwine en
Baarda kunnen de vergelijking met Turner en Callanach doorstaan en aangezien De
schaduwman het eerste deel uit een nieuwe reeks is, zullen we deze
personages de volgende boeken nog veel beter leren kennen. Beiden maken echter
al een positieve eerste indruk, ze zijn gebeten door hun werk en doen er alles
aan om de dader te vatten, maar ze blijven wel collegiaal en sympathiek.
De schaduwman wordt
verteld vanuit verschillende standpunten. We volgen Elspeth Dunwoody? die
wakker wordt in een afgesloten appartement. De ramen zijn dichtgemetseld, het
spaarzame meubilair is aan de vloer vastgeschroefd en er is slechts één
lichtbron. Vanaf de eerste bladzijden weten we dat ene Fergus Ariss de dader is
en dat deze niet lang meer te leven heeft. Ook Ariss fungeert in enkele
hoofdstukken als verteller van dienst. En uiteraard volgen we ook het
politie-onderzoek door de ogen van Woolwine en Baarda. Doordat De schaduwman
verteld wordt vanuit het perspectief van de dader, zijn slachtoffers en de
speurders, is de lezer de personages altijd een stapje voor. De lezer kent
immers het hele plaatje, maar Fields waakt erover dat dit niets afdoet aan de
spanning.
Uit
haar vorige boeken weten we al dat Helen Fields houdt van donkere spanning met
hier en daar een cliffhanger. Ook De schaduwman is vlot geschreven en
leest heel goed weg. Hopelijk betekenen Woolwine en Baarda niet het einde van
Callanach en Turner, maar kunnen beide reeksen naast elkaar blijven bestaan. En
wie weet komen ze elkaar wel eens tegen in een volgend boek. Ik kijk er
alleszins naar uit.
Helen Fields: De schaduwman, Ambo/Anthos, Amsterdam
2023, 385 p. ISBN 9789026362682. Vertaling van The Shadow Man door Yolande
Ligterink. Distributie: VBK België
deze pagina printen of opslaan