Wachten op matroos

Opnieuw beschikbaar!

4+ - Tijs is vuurtorenwachter en kijkt uit over het water, maar vooral naar Matroos. Die heeft beloofd terug te komen om samen de wereld rond te varen. 

Roos, zijn buurvrouw, en Felix, de postbode, nemen hem niet echt ernstig. Dan komt er een brief van Emma; ze komt op bezoek voor Tijs' verjaardag. Het wordt een gezellig feest, helaas is Matroos niet gekomen. Maar die nacht, als de gasten vertrokken zijn, loopt een man door het duin. Matroos komt Tijs halen. De volgende dagen zijn het Roos en Felix die van op de vuurtoren uitkijken en wachten.

Dit lijkt een simpel verhaaltje. Maar waarom laat het je niet meteen los? Omdat het precies verbeeldt en verwoordt waar het hem om gaat: verlangen. Dit verlangen is in dit eenvoudige verhaal zo sterk tot zijn essentie teruggebracht dat het voor jong én oud direct herkenbaar is. Niet toevallig heeft Matroos geen specifieke naam. Hetzelfde geldt voor Meeuw (met hoofdletter) als symbool voor verlangen. Wachten op Matroos is een verhaal van en vol verlangen. Is er een mooier symbool voor verlangen dan een vuurtoren? Dat licht in het donker dat de zeeman doet uitzien naar het land. Hier werkt de vuurtoren omgekeerd: het is de vuurtorenwachter die uitkijkt over zee, hij verlangt naar zijn vriend die met hem de hele wereld rond zal varen. Hij verlangt en hoopt tegen iedereen in. Met volgende herhaling geeft André Sollie het knipperen van de vuurtoren betekenis: "Tijs kan erin wonen, zo groot is de vuurtoren. Maar als het avond wordt lijkt hij vanaf zee een knipperen nachtlampje. Het land, de zee. Het land, de zee. Het land, de zee". De herhalingen zorgen soms voor bijzondere klemtonen en geven de tekst zijn ritme.

Godon werkt hier met penseel en inkt, wat voor meer beweging zorgt dan de strakke potloodlijnen uit andere illustraties van haar hand. Voor de inkleuring gebruikt ze olieverf en als ondergrond recyclagekarton. De bruingrijze tint van deze ondergrond spaart ze uit rond de omlijning, wat voor een apart 'zacht' effect zorgt. De beweeglijker lijnvoering laat ook meer ruimte om 'naakte' emoties te laten zien. Die emoties maakt ze ook duidelijk door expressieve vertekening. Ze speelt ook met perspectief en afstand. Een mooi voorbeeld van de functionaliteit daarvan biedt de laatste prent. Het kikvorsperspectief, de gebogen lijnen en de vlakverdeling versterken het effect van uitkijken naar.
 
Een zeer welgekomen heruitgave van een boek dat in 2001 bekroond werd met een Gouden Griffel en een Boekenpauw.
 
Amsterdam : Querido, 2015, [28] p. : ill. ISBN 9789021464039

© 2024 | MappaLibri