Vanaf zes jaar

JEUGDBOEKEN NR. 2, FEBRUARI 2020

Meg Rosoff, Georgien Overwater (ill.): Goeie ouwe George

door Henk van Viegen

8+ - Je kent zo’n gezin zeker. Alles en iedereen is afhankelijk van de goede zorgen en de oplettendheid van moeder de vrouw. Op tijd op, een goed ontbijt en naar school en werk. Het wegwerken van de troep en de was, het opdienen van een verantwoorde avondmaaltijd. En dat allemaal door een vrouw die er nog bij werkt ook. Op een dag is ze er klaar mee en mag de rest van het gezin voor zichzelf zorgen. Dat lukt, met erg veel moeite, vooral dankzij die ene pittige dochter Bettie (een jonge heldin zoals uit veel kinderboeken) en ‘hulphond’ George.

Zonder dus erg origineel te zijn, zet Meg Rosoff toch zeer leuk een gezin neer. Ma die er rigoureus mee kapt en aan yoga gaat doen, een mopperende pa die zich verslaapt. De kinderen, op Bettie na, hebben geen enkele behoefte om op te ruimen, mee te draaien of zorg te dragen voor een goed lopende huishouding. Bettie heeft verantwoordelijkheidsbesef, is maar beslist geen tutje. Ollie is de losbol en de 14-jarige Aaf de puber-filosoof. Vooral Aaf krijgt erg leuke quotes, met soms best moeilijke woorden voor een 8-plusser.  
 
Buiten het gezin hebben we nog het prachtige personage Mina van de hondenopvang. Georgien Overwater geeft haar een enorm postuur (passend bij de naam), maar haar teksten mogen er ook zijn: ‘Ik krijg een beeld van een gezin dat niet altijd eensgezind is in zijn wensen.’ Of: ‘Op de overall staat misschien Alex, maar kijk alsjeblieft verder. Ik ben geen Alex, ik ben Mina.’
 
De bekering van pa, Ollie en Aaf kost eigenlijk opvallend weinig moeite. Het tweede deel van het boek is daarom net wat minder interessant. De trucjes die George verzint om het gezin ’s morgens op tijd de deur uit en het dure en ongezonde pizzadieet van tafel te krijgen, zijn niet heel spectaculair. Dat geldt ook voor het voortaan opruimen van de schoenen- en klerenzooi.
 
De moraal is niet al te zwaar en heeft een feministische toets. ‘Het feit dat het met het gezinsleven bergafwaarts ging, sinds het voor ma Appeltje niet meer op de eerste plaats kwam, veronderstelde dat moeders een soort sleutel hadden tot het gezinsgeluk’. Dit bepeinst Bettie, feitelijk in haar kielzog. Je zou kunnen zeggen dat moeder de hele boel in gang gezet heeft, door op te houden met een, zoals dat heet, traditionele moeder te zijn. Waarop Bettie besluit een hond te nemen, enz. In het slot bedankt ma Appeltje George dan ook voor zijn hulp en zet zich aan de taart voor Betties negende verjaardag.
 
Na het verhaal volgen nog twee uit de toon vallende pagina’s bloedserieuze tips voor als je een hond hebt of wilt, waarvan een deel trouwens al handig in het verhaal opgenomen was. Over de Nederlandse titel aarzel ik. Die klinkt ergens wel lekker Engels, maar heeft ook iets oubolligs. Bovendien is George nog maar kort in het gezin. Maar goed, je zou kunnen zeggen: hij was er al, hij wachtte alleen nog op het juiste moment om dit gezin te adopteren (niet andersom!) en uit de brand te helpen.
 
De uitgever heeft ervoor gekozen de illustraties van de Engelse editie niet over te nemen. De twaalf fullpage, monochrome computertekeningen van Grace Easton zijn artistiek zeker aantrekkelijk, maar de figuren zijn wat stijf. Georgien Overwater mocht de pagina’s bestrooien met kleine kleurenillustraties. Haar speelse, expressieve stijl, zonder veel aandacht voor precieze verhoudingen, past erg goed bij dit soort humoristische verhalen. Soms zet ze nog wat grappige tekstjes naast de tekeningen. Alleen de hond, een volbloed vuilnisbak, ziet er ongeveer hetzelfde uit als die van Easton. Een geslaagd terugkerend element is Ma Appeltje in een of andere yogahouding. Op die manier wordt ze steeds aanwezig gehouden, waarmee haar bedankje richting George extra diepte krijgt.  
 
Alles bij elkaar een prettig tussendoortje van ALMA-winnares (2016) Rosoff, die zo treffend de zoektocht naar betekenis en identiteit aan de orde stelt in romans voor young adults, en nu en dan een uitstapje maakt naar boeken voor jongere kinderen. Maar dit werd veel meer dan een uitstapje. In Engeland zijn we inmiddels al bij deel vier, ‘goeie ouwe’ McTavish is een daverend succes.
 
Meg Rosoff, Georgien Overwater (ill.): Goeie ouwe George, Hoogland & Van Klaveren, Hoorn 2019, 130 p. : ill. ISBN 9789089673084. Vertaling van Good Dog McTavish door Jenny de Jonge. Distributie De Vries-Brouwers

deze pagina printen of opslaan