5+ -- Een man met zeegroene ogen woont tevreden in een
huis op palen, dat hij zelf heeft gebouwd van aangespoeld hout. Op een dag
spoelt er een fles aan met een schatkaart erin. Het zinnetje ‘Zoek de schat’
laat hem niet meer los en hij besluit een boot te bouwen van het hout van zijn
huis om ermee op ontdekkingstocht te gaan. Na zeven dagen komt hij op een
eiland aan waar een vrouw op hem wacht. Ze ontvangt de man gastvrij en hij
belooft te blijven tot hij de schat heeft gevonden. Een jaar lang graaft hij
alleen maar scherven op, totdat hij een houten kist vindt. De man weet niet wat
hij moet doen, want wil hij nog wel weg?
Deze prachtige vertelling, laat
je ervaren hoe een verhaal verteld kan worden in woord en beeld. De harmonie
van het verhaal komt in de kleuren tot uiting van zacht zeegroen tot diep geel.
De kleur van de schutbladen vertelt al dat geel een belangrijke kleur is in het
verhaal: de man vist op de eerste spread een geel kledingstuk op en zodra hij
op het eiland van de vrouw aankomt, verandert de kleurstelling van zeegroen in
geel. De vrouw in haar gele rok wacht hem op bij een grote ondergaande gele
zon. Het geel geeft kleur aan het leven van de man met de zeegroene ogen.
Bijna alle
illustraties zijn spreadvullend, slechts op één pagina zie je meer handelingen achter
elkaar waarin duidelijk wordt gemaakt dat de man dagen achtereen naar de schat
aan het zoeken is, elke keer op een andere plek. Het is de aanloop naar de
volgende spread waaruit bijna alle kleur is verdwenen en de man met afhangende
schouders voortsjokt op het strand met zijn schep in de hand. Je voelt zijn
moedeloosheid. De kleuren en de energie komen terug op de volgende spread
waarop je de man verwachtingsvol in het gegraven gat ziet kijken. Je verwacht
als lezer een grote blijdschap bij het vinden van de schat, maar niets is
minder waar. Hij zakt op een steen neer en weet niet wat te doen. Totdat iets
in zijn oor fluistert: ‘Een schat moet
je vinden, […] een geheim moet
je bewaren’.
Door de tekst ga je beter op de details in de uitbundige illustraties
letten, waardoor je langer blijft kijken. Op de eerste spread ontdek je zo de
fles die aanspoelt bij het huis op palen in het water en op de volgende spread
trekt je blik door de tekst naar de schatkaart die op de grond van de hut ligt.
De scherven krijgen in de illustraties ook betekenis als je ziet hoe mooi ze
worden uitgestald op de zandhopen aan het strand bij de tekst: ‘Al gauw lag
heel het huis ermee vol. Op het laatst wist de vrouw nauwelijks nog waar ze ze
moest laten.’
Een
filosofisch verhaal over het zoeken van een schat, die je al gevonden hebt zonder
het te weten. Waarin de spreekwoordelijke scherven geluk brengen. Een
prentenboek om vaak te lezen en bekijken, waarin diversiteit geen issue is,
maar als vanzelfsprekend in de illustraties is meegenomen.
Koos Meinderts, Sanne te Loo: De
man met de zeegroene ogen, Hoogland & Van Klaveren, [S.l.] 2019, [26 p.],
ill., ISBN 9789089673046. Distributie
De Vries-Brouwers
deze pagina printen of opslaan