Vertaald proza

Yasar Kemal: Onsterfelijk gras

door Dirk Magerman

Het sluitstuk van de Anatolische trilogie na De wind uit de vlakte (Li 1999, p. 446) en Aarde ijzer, hemel koper (Li 2001, p. 194). De dorpelingen van Yalak trekken door de katoenvelden naar Cukukora. Door oude vetes en incidentrijke gebeurtenissen raken de gemoederen soms danig verhit. Maar wanneer de pluk begint, zet iedereen zijn beste beentje voor. Het gaat immers om de belangrijkste inkomsten van het jaar. Ze vinden ook de oude Halil terug, die elk jaar precies de goede dag uitkiest om de tocht naar Cukurova aan te vatten. Ondanks zijn twijfels aan het begin van de tocht heeft hij weinig aan kracht en vaardigheden ingeboet. Ook de andere figuren uit de eerste twee delen vertellen verder hun verhaal. Zo is de oude Meryemce achtergebleven in het dorp hoog in de bergen, eenzaam, verbitterd en zonder verweer tegen wie met slechte bedoelingen komt. Net als in de vorige boeken drijft het verhaal op emoties en spanningen tussen de verschillende personages. Het trage tempo waarmee het verhaal zich ontwikkelt en het gebrek aan verrassende wendingen zorgen ervoor dat dit mini-epos langzaam uitdooft. Als evocatie van het Turkse plattelandsleven in de vorige eeuw is deze bloemrijke trilogie geslaagd, als roman mist zij spankracht.

Yasar Kemal, Onsterfelijk gras, De Geus Breda, 2002, 413 p., € 25. ISBN 9044501127. Vert. van: Olmez Otu

Oorspronkelijk verschenen in De Leeswolf 2002

deze pagina printen of opslaan