Vertaald proza

BOEKEN NR. 9, NOVEMBER 2025

Leila Guerriero: Een schim aan de Costa Brava. Op zoek naar Truman Capote

door Hugo Van Hoecke

‘Journalisten leven van andermans geheugen. We voeden ons ermee als wezens van de nacht. Het is onze schatkamer. En die is hier verkwanseld. Er is vreselijk huisgehouden door de tijd, die tweeledige materie die helpt te vergeten als men vergeten wil, maar ook opslokt wat een herinnering zou moeten blijven’.
 
Zo luidt de teleurstellende conclusie van Leila Guerriero wanneer zij het nagenoeg vruchteloze resultaat bekijkt van haar opsporingen naar wat aan de Costa Brava nog als residu overleefde van het tweejarige oponthoud aldaar van de befaamde Amerikaanse schrijver Truman Capote (1924-1984). Daar, aan de Spaanse kust, hield de man zich onledig met het ‘voorlopig’ afwerken van wat later zijn meesterwerk zou blijken: In cold blood (In koelen bloede, De Arbeiderspers 2019). ‘Voorlopig’, want iéts staat de definitieve afsluiting nog in de weg, meer daarover hieronder.
 
De Argentijnse schrijver en journaliste Guerriero vatte in 2023 het plan op om het kortstondige verblijf van Capote aan de Spaanse kust (1960-begin 1963) ter plekke te gaan uitspitten. Zeg niet: documenteren, want Guerriero is behalve journalist ook een gerenommeerd auteur. Haar boek is dus een mengeling geworden van hoe zijzelf haar tijdelijke inbedding in de Costa Brava beleeft enerzijds en de documentaire inbreng rond Capote’s doen en laten anderzijds. Die inbreng wordt bekomen middels dozijnen grotendeels irrelevante gesprekken met ‘getuigen’: ‘Ik doe mijn best te achterhalen wat waar is en wat niet aan de beschamend banale gegevens’, vloeit het halfweg nog half vertwijfeld uit Guerriero’s pen. Om even verder de niet te ontlopen realiteit onder ogen te zien:
 
‘Iedereen is dood en wie niet dood is, herinnert zich niets en wie zich wel wat herinnert, maakt het mooier’. Hoewel ze anderszins beseft: ‘Wat zouden ze zich moeten herinneren van een man die schrijft […] als het belangrijkste in het leven van een schrijver zich in zijn hoofd afspeelt?’
 
Guerriero heeft gelijk, het brengt geen zoden aan de dijk te weten waar Capote zijn krant kocht, bij wie zijn lekkernijen enzovoort. Maar deze krabbenmand met anekdotes en ‘huiveringwekkende stompzinnige’ meningen die (misschien) enige grond van waarheid bevatten dan wel pure verzinsels zijn, toont wel de schimmigheid aan van Capote’s doortocht aan de Costa Brava. Hij was er enkel om in alle rust zijn literaire worp, die hij aanvoelde als een meesterwerk-in-wording, af te werken. In koelen bloede was opgezet als een soort literaire biografie waarin Capote het levensverhaal bracht van twee moordenaars die hij destijds in Kansas van nabij had gekend, met wie bij zelfs tamelijk bevriend was geweest -- wat hem emotioneel betrokken maakte bij de zaak -- en die nu na hun veroordeling in de dodencel wachtten op hun executie. Capote noemde het schrijven van zijn boek ‘de heftigste ervaring in mijn creatieve leven’. Om het te kunnen afsluiten was het enige gegeven waar hij (toegegeven: enigszins luguber, maar echt Amerikaans) nog op wachtte was de finale terechtstelling. In afwachting daarvan hield hij zich vol ongeduld op aan de Costa Brava… als een schim.
 
Dat Guerriero behoorlijk veel tijd en aandacht investeert in haar uitzichtloze zoektocht naar sporen die er van dat verblijf nauwelijks waren, doet vermoeden dat daar redenen voor moeten zijn. Die zijn er inderdaad. Capote was journalist (verslaggever dus), maar ook verhalenverteller (romanschrijver dus). Guerriero eveneens. Beiden dragen ze de ‘creatieve journalistiek’, waarbij de documentaire gegevens worden gekaderd binnen een romantechnisch kader, hoog in het vaandel. In Een schim aan de Costa Brava duiken dan wel weinig of geen concrete sporen op, maar er wordt wel narratief een belevenis verteld, in een waargebeurde setting.
 
Leila Guerriero: Een schim aan de Costa Brava, Meridiaan, Amsterdam 2025, 155 p. ISBN 9789493305830. Vertaling van La dificultad del fantasma door Brigitte Coopmans. Distributie De Wolken

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 9, NOVEMBER 2025

De dochters van de berenjager

Anneli Jordahl

Het leven en de dood in de ast

Ivan Adriaenssens, Stijn Streuvels

Huize Zwaan

Zhang Yueran

Nachtatlas

Peter Verhelst

Realtimejaren

Tonio Schachinger

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 9, NOVEMBER 2025

Albatros

Yorick Goldewijk

De prins die licht gaf

Edward van de Vendel, Martijn van der Linden (ill.)

Fossielenschatkist

Amy Atwater, Nathalia Cardozo (ill.)

Klimaatatlas. Aaargh, we gaan er allemaal aan!

Jan Paul Schutten, Tjarko van der Pol (ill.)

Toen iedereen ons kwijt was

Wouter Klootwijk & Esther Leeuwrik (ill.)

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri